Na jasną kometę czekamy już dość długo. Od czasu Wielkiej Komety z 1997 roku, czyli przelotu komety Hale'a-Boppa i mniej widowiskowego, ale za to niezmiernie ciekawego w 2007 roku – 17P/Holmes, nie mieliśmy okazji powtórzenia tego wydarzenia. Zdarzały się komety znajdujące się na granicy możliwości obserwacyjnych ludzkiego oka, czasami pojawiały się na krótko w bliskim sąsiedztwie Słońca lub zwyczajnie ich orbita była tak ustawiona, że nie mieliśmy okazji podziwiania ich z naszych szerokości geograficznych.
Podobno ma się to zmienić i to za sprawą dwóch Rosjan Vitaliego Nevskiego i Artyoma Novichonoka z obserwatorium ISON-Kislovodsk Observatory i ich odkrycia komety C/2012 S1 (ISON).
W chwili pisania tych słów kometa znajduje się już 0,608 AU od Słońca, czyli zaledwie nieco ponad 90 mln km od Słońca. Z każdą sekundą pokonuje kolejne 54 kilometry, a co więcej prędkość jej stale rośnie i będzie jeszcze 3 razy większa!
Peryhelium kometa osiągnie zgodnie z planem 28 listopada wieczorem i mamy nadzieje, że nie zawiedzie długo oczekujących na jasną kometę astronomów i miłośników astronomii.
Matematyka, matematyką, a nas interesują głównie obserwacje, a nie wyliczenia.
Tutaj mamy sporo ciekawostek. Podczas ostatniego weekendu dobiegła do nas wiadomość, że kometa utworzyła drugi delikatny warkocz. Kometa miała wtedy jasność w okolicach 8 wielkości gwiazdowej, czyli dużo niżej niż przewidywano. Pojawienie się drugiego warkocza zasugerowało, że z kometą coś się dzieje. Docierały nawet plotki o rozpadzie!
Informacje jakie docierają do nas od ostatniej doby są jednak sporo ciekawsze. Kometa pojaśniała ponad 5-6 razy i wchodzi właśnie w zasięg widoczności gołym okiem!
Oznacza to, że ISON odrabia zaległości i rzeczywiście ma szanse stać się kometą tego roku, a może nawet i dziesięciolecia!
Jeśli wierzyć efemerydzie już 19 listopada kometa powinna zwiększyć jasność do +3 wielkości gwiazdowej, a kolejne 4 dni później 23 listopada może mieć na niebie jasność w okolicach zerowej wielkości gwiazdowej. Najciekawsze będą na pewno ostatnie dni poprzedzające peryhelium, jak i kilka pierwszych dni po peryhelium. 26-30 listopada to najlepszy okres do obserwacji komety.
W tej chwili kometę możemy obserwować nad ranem na tle gwiazdozbioru Panny, a 17 listopada kometa minie w bliskiej odległości najjaśniejszą gwiazdę tego gwiazdozbioru Spike.
Dla obserwatorów przygotowaliśmy specjalną mapę, która ułatwi odszukanie komety na niebie, a my mamy nadzieje, że kometa będzie na tyle jasna aby mapy nie były potrzebne do tego celu.
Żółta kreska - ruch komety, zielona - ruch Słońca, zaznaczone położenie Słońca odpowiada momentom wschodu i zachodu Słońca przed i po peryhelium.
Załącznik:
wschod.png [ 32.02 KiB | Przeglądane 10358 razy ]
Załącznik:
zachod.png [ 30.29 KiB | Przeglądane 10358 razy ]
Animacja z ostatniej nocy (14/15 listopada) -
Mike BroussardZałącznik:
Komentarz: Mapa zmiany położenia komety do 27-go listopada 2013.
mapka.png [ 14.59 KiB | Przeglądane 10289 razy ]
_________________
Pozdrawiam,
Marek SubstykPortal AstroCD,
http://www.astrocd.pl, Forum AstroCD,
http://www.forum.astrocd.plSklep Allegro AstroCD - literatura i pomoce naukowe dla miłośników astronomii –
facebook.com/Wydawnictwo.AstroCD Mój profil na Facebookutel. 880-184-000 (prywatny), e-mail:
astrocd@astrocd.pl (prywatne),
m.substyk@urania.edu.pl (Urania-PA),
marek.substyk@ptma.pl,
zarzad@ptma.pl (PTMA);
tel. 575-572-330 (praca), e-mail:
katowice@deltaoptical.pl------------------------------------------------------------
Wielkie Wyprawy Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. USA 2020/Islandia 2020