Ponieważ część osób, z Forum zainteresowana jest co zrobić w wypadku gdy odkryjemy nową kometę postanowiłem zrobić krótką solucję na wypadek potencjalnego odkrycia nowej komety.
Osobiście miałem do czynienia z kilkoma formami raportowania nowych komet w tym również do Centralnego Biura Telegramów Astronomicznych (CBAT).

Zacznę może od najprostszej metody odkrywczej nie wymagającej sprzętu obserwacyjnego, lecz niezwykłej szybkości w reakcji, wiedzy oraz dobrego łącza internetowego.

Raportowanie komet SOHO i STEREO.

Projekt komet słonecznych rozpoczął swój żywot w 1999 roku, kiedy astronom amator Terry Lovejoy, jako pierwszy na świecie, za pomocą łącza internetowego zgłosił odkrycie kilku komet z grupy Kreutza na udostępnionych w sieci zdjęciach z koronografów LASCO. Dzisiaj w projekcie uczestniczy ~120 osób z całego świata, z czego rok rocznie ok 25 z nich jest aktywnych i regularnie odkrywa nowe komety.

Gdy nabędziemy odpowiednią wiedzę i doświadczenie (http://astromaniak.pl/viewtopic.php?f=25&t=6316) i w końcu uda nam się odkryć "słoneczna kometę" zgłoszenia nadsyłamy na stronę projektu za pomocą zamieszczonego tam formularza:
- http://sungrazer.nrl.navy.mil/index.php?p=cometform

Przy odkryciu należy jednak sprawdzić, czy ktokolwiek nie nadesłał zgłoszenia obiektu, który zobaczyliśmy. Raporty zamieszczane są tutaj:
-http://sungrazer.nrl.navy.mil/index.php?p=recent

Żeby wziąć udział w projekcie wystarczy wysłać pierwszy raport i podać swoje imię i nazwisko, wyrażając chęć uczestnictwa. Chcąc odkryć kometę, trzeba wykazać się niezwykłym refleksem i spostrzegawczością, ponieważ koordynator przyjął niezwykle krótką tolerancję czasową na niezależne zgłoszenie raportów dotyczących jednej komety wynoszącej ~20 sekund.

Raportowanie komet SOHO zidentyfikowanych za pośrednictwem map SWAN.

Kilku uczestników projektu SOHO, przegląda również mapy Comet Tracker Maps, zamieszczone na stronie:
http://www.aerov.jussieu.fr/projet/SWAN/

SWAN przedstawia obraz niemal całego nieba w linii Lyman alfa (za wyjątkiem okolic Słońca i obszarów położonych po przeciwnej stronie niż Słońce). Średnio raz na kilkanaście miesięcy na mapach SWAN udaje się komuś odkryć nową kometę.
Wszystko, co porusza się w miarę jednostajnie i nie zmienia gwałtownie blasku, może okazać się kometą. Przyjęto, że zgłoszenia ze SWAN należy nadsyłać do CBAT (cbat(at)cfa.harvard.edu) i w raporcie należy zawrzeć minimum 3 pozycje (preferowane 4-5) by zminimalizować ryzyko pomyłki i być pewnym, że obiekt z którym mamy do czynienia jest kometą.
Mapy wykonywane są w układzie ekliptycznym. Należy więc długość i szerokość ekliptyczną przeliczyć na współrzędne równikowe (RA i Decl.). Najprościej jest to zrobić przy pomocy programów typu Planetarium, które są w stanie wyświetlać dwie siatki współrzędnych, jednocześnie uzyskując przy tym przeliczenie pozycji. Ażeby dobrze określić RA i Decl. należy bardzo dokładnie policzyć współrzędną ekliptyczną, licząc odległości między poszczególnymi liniami siatki ekliptycznej, a samą pozycją komety. Zdjęcia SWAN publikowane powszechnie mają rozdzielczość 512x512. Trzeba, więc możliwie jak najdokładniej to uczynić by uzyskać wysoce prawdopodobną pozycję i dokładny błąd jej wyznaczenia.

W przypadku komet SWAN, mamy podobne zasady tak jak w przypadku odkrywania komet nocnych. Nie wolno się zbytnio mylić. Przyjęto bowiem że nadmierne nadsyłanie fałszywych raportów będzie skutkowało wpisaniem na czarną listę i następne zgłoszenia mogą być nietolerowane przez personel CBAT, co skutkuje utratą potencjalnych odkryć na nasze konto.


Raportowanie komet na nocnym niebie

Gdy za pomocą naszego sprzętu odnajdziemy obiekt którego NEO confirmation Page
http://www.cfa.harvard.edu/iau/NEO/ToConfirm.html
oraz na MPC: http://www.cfa.harvard.edu/mpec/RecentMPECs.html nie zlokalizowaliśmy wówczas podobnie jak z kometami SWAN, wysyłamy zgłoszenia do CBAT.

Raport winien zawierać informacje o minimum 3 pozycjach dla komety. Lub jeśli pogoda nie pozwoliła na przebadanie obiektu i wykonanie dokładnej astrometrii, wystarczy nadesłać 1-2 pozycje. Należy wówczas zawrzeć niezbędne informacje o jej ruchu względem gwiazd w przedziale czasu, jakim wykonaliśmy obserwacje.

Zgłoszenie, jeśli zostanie zweryfikowane, znajdzie się na witrynie NEO Confirmation Page i będzie oczekiwać na dalsze obserwacje a następnie orbitę i efemerydy.

W przypadku komet które odkrywamy na zdjęciach SWAN i na nocnym niebie zasady, co do przyznania odkrycia, są dużo bardziej przyjazne "czasowo" niż w przypadku komet SOHO. Ustalono, że niezależne odkrycia tej samej "nocnej" komety, przyznawane są, gdy informacje o niezależnych odkryciach obiektu spłyną do CBAT zanim koordynator nie publikuje pierwszej informacji o nowej komecie na NEO Confirmation Page. Wówczas, obiekt otrzymuje oznaczenie od nazwisk obserwatorów, którzy niezależnie dokonali znaleziska.

_________________
Pozdrawiam,
Michał Kusiak

http://cometman.tk
http://www.oa.uj.edu.pl/komety

Dla początkujących poszukiwaczy komet to bardzo dobry poradnik zgłoszeniowy.
Może ktoś znalazł by się na forum kto mógłby przedłużyć taki poradnik jak takich komet szukać na nocnym niebie i jakich instrumentów używać by taka kometę wyłowić.
Z mojej wiedzy w tym temacie wynika,że najlepsze do szukania komet są duże lornetki i że największe prawdopodobieństwo odnalezienia komety występuje tuż przed wschodem słońca w tymże regionie nieba.
Do szukania komet bardziej odległych od słońca,aphelicznych, w środku nocy, potrzebne są duże światło-silne teleskopy.

Jeśli chodzi o poszukiwanie komet na niebie nocnym to sądzę, że żaden z Forumowiczów nie da stuprocentowej recepty na to jaki sprzęt w polskich warunkach najlepiej nada się do takiego celu, ponieważ chyba nikt nie ma z tym wystarczającego doświadczenia.
Można jedynie polecić kilka rad które sprawdzają się u osób regularnie patrolujących niebo i mających przy tym sukcesy.

Niezwykle ciekawą i wydajną metodą wydaje się być lustrzanka cyfrowa lub CCD z teleobiektywem o ogniskowej 200-300 mm. W ostatnich latach większość amatorskich komet została odkryta właśnie za pomocą takiego sprzętu. Odkrycia metodą wizualną to w tej chwili mało realna, aczkolwiek romantyczna metoda.
Rozmawiałem niejednokrotnie z Terrym Lovejoy'em odkrywcą dwóch komet na niebie nocnym. Miałem okazję z nim korespondować w przypadku pewnego obiektu który znalazłem na zdjęciach SWAN i prosiłem go o możliwość sprawdzenia pewnego obszaru w którym powinien się znajdować, jeśli to kometa. W międzyczasie dowiedziałem się że Terry dzięki dwóm aparatom EOS 300D i 350 D patroluje spory obszar nieba w odległości od 35 - 90 stopni od Słońca.wykonując w ciągu jednej nocy około 100 zdjęć. Mieszkając w Australii ma bardzo dogodne warunki bo w jego miejscu zamieszkania jest ponad 200 pogodnych nocy rocznie. Co więcej półkula południowa nie jest tak patrolowana jak niebo północne.
Zasięg obserwacyjny takiego zestawu to ok 15 magnitudo dla gwiazd i ok 14 magnitudo dla komet.

Tak samo, Tao Chen, Xing Gao korzystają ze Canona 300 D. W tym roku również Dae'am Yi z Korei został współodkrywcą komety, Yi-SWAN C/2009 F6 używając do tego celu Canona 5D.

Samo przez siebie więc mówi że spory potencjał leży w niewielkim fotograficznym sprzęcie. Jeśli chodzi o poszukiwania komet / planetoid w większych elongacjach to zerkając na ranking odkryć trzeba by mieć dobrze zorganizowany projekt i zautomatyzowany teleskop klasy 40-50 cm, ażeby móc konkurować z projektami Catalina czy Siding-Spring w odkryciach obiektów 20 wielkości gwiazdowej.


Ciekaw jestem Waszych opinii. Może dzięki takim rozmowom i doświadczeniom obserwacyjnym uda nam się w niedalekiej przyszłości stworzyć własny projekt. Jak to Ferdek Kiepski napisał: "W kupie siła"

_________________
Pozdrawiam,
Michał Kusiak

http://cometman.tk
http://www.oa.uj.edu.pl/komety