Warunki do obserwcji gwiazd zmiennych nie muszą być idealne. Choć łatwiej jest, gdy zasięg wzroku wynosi minimum 5.0. Wtedy szybciej znajdziemy obiekty obserwacji, gdyż zawsze gdzieś w ich pobliżu jest jakaś gwiazda widoczna gołym okiem. Ale nawet w dużym mieście można to i owo w tej dziedzinie zrobić. Po prostu trzeba obserwować te jaśniejsze obiekty. Są to w końcu gwiazdy, a nie DS-y. Tu nie odgrywa aż tak wielkiej roli zanieczyszczenie światłem. Choć wyobrażam sobie, jak mogłyby być trudne początki w tej dziedzinie w centrum Chorzowa
jednakże wiele razy obserwowałem gwiazdy zmienne (a przynajmniej te mniej czerwone) w okolicach pełni i bywało, że w 2-3 godziny uzbierałem 50-60 pomiarów. Tak więc w miarę zdobywania doświadczenia obserwacje te stają się o wiele łatwiejsze i w końcu nawet przy tak jasnym niebie można zrobić dokładne pomiary.Najważniejsza rzecz to cierpliwość, "zbieranie" doświadczeń, wyćwiczenie dojścia do wielu gwiazd, nauczenie się na pamięć jasności gwiazd porównania (co przychodzi samo z czasem), by nie tracić czasu na szperanie po mapach, no i dobranie właściwego sprzętu o odpowiednio dużym polu widzenia i zasięgu, powiększeniu itp., tak żeby nam się komfortowo oceniało jasność gwiazdy. No i rzecz bardzo ważna, staranna nauka metod porównywania jasności, tj. metody Argelandera oraz Nijlanda-Błażki i Pickeringa. Jeśli to opanujemy to już najgorsze za nami
dobry opis tych metod znajduje się tu: http://www.sswdob.republika.pl/metodyka.htmPozostałe metody lepiej stosować w sytuacjach wyjątkowych bo są już mniej dokładne, ale czasem nie ma wyjścia, gdyż brak odpowiednich gwiazd porównania. Na stronie Stanisława Świerczyńskiego nie ma opisu wszystkich metod. O tych metodach napiszę już niedługo w odrębnym wątku.
