Forum AstroCD :: Zobacz wątek - Mare Humboldtianum

Forum AstroCD http://astrocd.pl/forum/

Mare Humboldtianum http://astrocd.pl/forum/viewtopic.php?f=29&t=5431	Strona 1 z 1

Autor:

Jerzy Łągiewka [ niedziela, 27 grudnia 2015, 13:42 ]

Tytuł:

Mare Humboldtianum

Przełom 2015 roku to najlepszy okres do obserwacji Mare Humboldtianum (Morze Humboldta), leżącego przy północno wschodniej krawędzi Srebrnego Globu. Od grudnia do stycznia libracja dla tego obszaru będzie bardzo korzystna . Pogoda sprzyjała mi w okresie Świąt Bożego Narodzenia, ale zrealizowałem tylko część planów obserwacyjnych.

Zdjęcie z 23 grudnia (1 dzień i 18 godzin przed pełnią) przedstawia Morze Humboldta w pełnym świetle - brakuje cieni podkreślających kształty formacji, jedynie gdzieniegdzie występują ciemniejsze plamy lub wypalone do bieli jaskrawe kontury kraterów. Basen Humboldtianum jest tylko ciemnym fragmentem terenu w pobliżu krawędzi.

Zdjęcie z 26 grudnia (1 dzień i 9 godzin po pełni) to już całkiem inny świat. Morze Humboldta pokazane bardzo plastycznie. Dwa koncentryczne kręgi: wewnętrzny - Bischop Mountains i zewnętrzny - Andes Mountains, jednoznacznie wyznaczają obszar basenu. Depresja centralna z grzebieniami cieni wygląda bardzo zjawiskowo. Nie wykluczone, że 24 godziny po pełni Morze Humboldtianum wygląda najlepiej i to co początkowo uważałem za przeszkodę okazało się elementem sprzyjającym. Zatem - zaryzykuję stwierdzenie, iż przedstawiam najpiękniej oświetlone Morze Humboldta. Czy nie przypomina ono Mare Orientale? Jako jedno z mórz krawędziowych, widocznych sezonowo, powinno mieć swój osobny wątek.

Trójelementowa mozaika pokazuje północno wschodnią krawędź Księżyca w szerszym kontekście. Na południe od basenu Humboltianum, niezwykły spektakl rozgrywa się we wnętrzu krateru Gauss - Słońce oświetla rozciągniętą formację centralnego wzniesienia tworząc eteryczny ornament - Gauss pokazuje swoją duszę, którą otocza subtelna kreska jasnej krawędzi.

Mozaika sięga na południu aż do Mare Crisium i pokazuje intrygującą dolinę. Widzę ją drugi raz tak wyraźnie. Nadałem jej roboczą nazwę Vallis Hahn (od krateru w jej bliskości). Jeśli nie ma oficjalnej nazwy, będę nadal ją tak nazywał.

Bliźniacze dla Mare Orientale, Mare Humboldtianum pokazało swój osobliwy urok; świąteczny, choć bardzo narowisty i niestabilny, ale szlachetny i trochę niespodziewany.
Może styczniowa aura będzie sprzyjała (23-24 stycznia)?

Załączniki:

oM.Humboldtianum,Gauss,M.Crisium_26.12.2015r_MAK150_ASI120M_redGSO#29_mozaika80%....jpg [ 568.88 KiB | Przeglądane 5437 razy ]

Mare Humboldtianum_23.12.2015r_19.50_MAK150_ASI120M_redGSO#29_80%....jpg [ 335.73 KiB | Przeglądane 5437 razy ]

oMare Humboldtianum_26.12.2015r_20.44_MAK150_ASI120M_redGSO#29_100%....jpg [ 588.71 KiB | Przeglądane 5437 razy ]

Cienie na Morzu Humboldta_26.12.2015r_20.44_MAK150_ASI120M_redGSO#29_100%....jpg [ 277.56 KiB | Przeglądane 5437 razy ]

zestawienie_M.Humboldtianum_23.12.2015r_26.12.2015r_MAK150_ASI120M_redGSO#29_80%....jpg [ 264.7 KiB | Przeglądane 5437 razy ]

Autor:	Grzegorz Czernecki [ niedziela, 27 grudnia 2015, 20:26 ]
Tytuł:	Re: Mare Humboldtianum
Jak zwyklę świetne fotki i jeszcze lepszy opis Jurku

Autor:	Kuba Kowarczyk [ niedziela, 27 grudnia 2015, 20:59 ]
Tytuł:	Re: Mare Humboldtianum
Kolejna jak najbardziej udana wyprawa na Księżyc pod przewodnictwem Jurka Jestem pod wrażeniem detalu na zdjęciach... Coś fantastycznego

Autor:	Jerzy Łągiewka [ niedziela, 27 grudnia 2015, 21:16 ]
Tytuł:	Re: Mare Humboldtianum
Grzesiu, Kuba - miło mi i bardzo dziękuję. Trzymajcie proszę kciuki za dobrą pogodę w styczniowy weekend. Może uda mi się coś jeszcze dokręcić. Inaczej, będę musiał czekać cały kolejny rok.

Autor:

Jerzy Łągiewka [ wtorek, 10 maja 2016, 14:58 ]

Tytuł:

Re: Mare Humboldtianum

MAK150/1800, ASI120M z filtrem pomarańczowym Baadera, EQ-ATM, AutoStakkert!2 (350/2500), Registax6, mozaika Microsoft ICE. Warunki słabe, obraz silnie drżący.

"Wyprawa poza krawędź Księżyca"

Księżyc w wieku prawie 3 dni. Libracja: E 6,1*; N 6,5*. Właśnie ze względu na wyjątkowo korzystną librację północno wschodnią bardzo chciałem zebrać materiał dotyczący Morza Humboldta. Pomijając jakość tego materiału, ekstremalne wychylenie krawędzi Księżyca pozwala przyjrzeć się temu basenowi i całej okolicy. Na wschód od Mare Humboldtianum bez trudu dostrzec można duży krater Bel'kovich i jego górki centralne, na południu Bel'kovich A i B, a także przy krawędzi Bel'kovich K i majaczący jeszcze dalej za nim mały bezimienny krater, oraz na północy rodzina kraterów Hayn.

W kierunku południowym, z urozmaiconym wnętrzem, duży krater Gauss daleko odsunięty od krawędzi a za nim dobrze widoczne: Riemann i Beals, jeszcze bliżej krawędzi Riemann J i tuż przy samej krawędzi kratery: Vestine i Harkhebi.

Razem z wysmukłą iglicą północnego końca księżycowego sierpa, cała okolica prezentuje się bardzo malowniczo.

Załączniki:

Sierp z M.Humboldtianum i Gaussem_9.05.2016r_MAK150_ASI120M_orange_mozaika80%....jpg [ 574.25 KiB | Przeglądane 5232 razy ]

1a Wschodnia krawędź_Mare Humboldtianum_Gauss_Opis.jpg [ 533.15 KiB | Przeglądane 5232 razy ]

Autor:	Jerzy Łągiewka [ poniedziałek, 15 maja 2017, 23:09 ]
Tytuł:	Re: Mare Humboldtianum
Rok po ostatniej sesji fotograficznej, nowe spojrzenie na Mare Humboldtianum oświetlone "od tyłu", kilka dni po nowiu. Zdjęcia z 2 kwietnia i z 1 maja 2017r. Refraktor achromatyczny TS 152/900 z Barlowem Vixen Ultima 2x (ekwiwalentna ogniskowa F-2270mm), kamerka ASI 120MM z filtrem H-alfa 35nm, EQ-ATM, Autostakkert!2, Registax 6. Załącznik: xHercules,Atlas,Endymion i M.Humboldtianum_2.04.2017r_20.08_TS152F2270_ASI120M_H-alfa35nm_105%....jpg [ 481.49 KiB \| Przeglądane 4999 razy ] Załącznik: xM.Humboldtianum i Endymion_1.05.2017r_20.42_TS152F2270_ASI120M_H-alpha35nm_105%....jpg [ 441.55 KiB \| Przeglądane 4999 razy ] Warto przeprowadzić analizę i sprawdzić jakie struktury w pasie libracyjnym zostały zarejestrowane na zdjęciu z 1 maja br. kiedy libracja wynosiła: E 5,9* ; N 3,9*. Tylko w obszarze rozległego krateru Bel'kovich, wewnątrz Mare Humboldtianum, widoczność sięga do 97-98 stopnia - widać wschodnią krawędź obu kraterów: Bel'kovich i Bel'kovich K. Ciekawostka - na północ od krateru Hayn F biegnie szeroka dolina (wg mojej terminologii: Vallis Hayn), która objawia się głębokim wcięciem w obrysie Srebrnego Globu - kształt "V" na krawędzi. Załącznik: xStruktury w pasie libracyjnym koło M.Humboldtianum_1.05.2017r_105%....jpg [ 389.76 KiB \| Przeglądane 4999 razy ] Załącznik: Północno wschodnia krawędź z Mare Humboldtianum_wycinek_Opis.jpg [ 495.89 KiB \| Przeglądane 4999 razy ]

Autor:	Marek Substyk [ wtorek, 16 maja 2017, 06:37 ]
Tytuł:	Re: Mare Humboldtianum
Solidna analiza. Ty Jurku na Księżycu byś się nie zgubił.

Autor:

Jerzy Łągiewka [ wtorek, 16 maja 2017, 09:24 ]

Tytuł:

Re: Mare Humboldtianum

Marek Substyk napisał(a):

Solidna analiza. Ty Jurku na Księżycu byś się nie zgubił.

No nie wiem, nie wiem... Przyzwyczaiłem się do wyglądu Księżyca widzianego z "lotu ptaka". Jak byłoby z "żabiej perspektywy"? Świetnym przykładem są np. zdjęcia z miejsca lądowania Apollo 15 niedaleko Rima Hadley w Apeninach. Szerokie ujęcia zakola tego rowu, o obłych krawędziach i zaokrąglonym dnie, ze stojącym obok pojazdem księżycowym Land Rowerem oraz aparaturą naukową - nijak się mają do ugruntowanej zdjęciami z orbity wizji krętego włóknistego tworu, bardziej przypominającego rów, bruzdę (stąd nazwa), niż łagodną dolinę. No właśnie - perspektywa i skala.

Kiedy rok temu, miłośnik astronomii (Marcin Łaszyn) fotografuje Morze Humboldta przy ekstremalnej libracji (7,7*), na jego zdjęciu zapisuje się dziwnie wystający ponad wschodnią krawędź wierzchołek góry. To leżąca na prawie 110 stopniu centralna góra Krateru Compton. Trochę wcześniej NASA publikuje zdjęcie z kamery laboratorium orbitalnego LRO, na którym skośnie ustawiony do powierzchni detektor, pokazuje widok całego wnętrza Comptona z cieniem jego centralnego wzniesienia, wąskim pasem terenu leżącym w kierunku krawędzi, nad którą wnosi się niebiesko-srebrno-popielato-brązowy glob - nasza Ziemia (trochę ją wtedy przekręcili).
Marku, nie wiem czy byłbym w stanie orientować się na powierzchni, ale z filozoficznego punktu widzenia chciałbym być choć raz na centralnym wierzchołku Comptona w chwili, gdy w rozciągniętym na kilka dni - iście ślimacze tempo - ponad depresją Mare Humboldtianum ujrzę wschód Ziemi. Ten widok - powielony w mym ciele tysiąckrotnie, głośniejszymi niż zwykle, uderzeniami serca i zwolnieniem, jeszcze bardziej zauważalnie niż ślimacze tempo, upływu czasu - uzmysłowi mi, gdzie jestem.

Załączniki:

Earthrise_LRO_960[1].jpg [ 202.53 KiB | Przeglądane 4990 razy ]

Autor:	Marek Substyk [ środa, 17 maja 2017, 07:07 ]
Tytuł:	Re: Mare Humboldtianum
No dobra to inaczej. Z pokładu statku znajdującego się na orbicie wybrałbyś dla siebie miejsce do lądowania.

Strona 1 z 1	Strefa czasowa: UTC + 2
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/