Teraz jest czwartek, 28 marca 2024, 21:25

Strefa czasowa: UTC + 2




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku
Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2, 3  Następna strona
Autor Wiadomość
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: wtorek, 15 września 2009, 08:36 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Japonia wystrzeliła statek towarowy na stację ISS
Japonia wystrzeliła pomyślnie nowy bezzałogowy statek transportowy z ładunkiem zaopatrzenia dla Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS.
Jak poinformowała Japońska Agencja Aerokosmiczna, statek HTV na orbitę okołoziemską wyniosła rakieta nośna H-2B, będąca zmodyfikowaną wersją starszej rakiety H-2A. Start nastąpił w centrum kosmicznym Tanegashima, w południowej Japonii.

W statku HTV jest ok. 4,5 tony zapasów, w tym żywność, dla japońskiego laboratorium naukowego Kibo, które stanowi część stacji ISS. Przycumowanie statku do stacji przewidziane jest na następny piątek.
http://wiadomosci.onet.pl/2041653,16,ja ... ,item.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 

 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: środa, 16 września 2009, 19:16 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Astronomowie odkryli "super-Ziemię
Najmniejsza planeta odkryta poza naszym układem słonecznym jest bardzo podobna do Ziemi - poinformowali europejscy astronomowie. Nie znaczy to jednak, że ludzie mogliby się przenieść na planetę nazywaną "super-Ziemią" - bo temperatura sięga tam nawet 1500 st. C. Ale to pierwszy dowód na to, że w kosmosie istnieją małe, gęste planety składające się ze skał.

Astronomowie badali odkrytą w lutym planetę CoRoT-7b, odległą od nas o niecałe 500 lat świetlnych. W trakcie badań potwierdzili, że ma ona masę pięć razy większą od naszej planety, a promień jest o 80% większy od ziemskiego.

Astronomowie określają ją jako "super-Ziemię", jedną z kilkunastu znanych podobnych planet. Po raz pierwszy tego typu ciało niebieskie zbadano tak dokładnie; dane wskazują na przykład, że powierzchnia CoRoT-7b jest skalista.

Astronomowie z ESA podkreślają, że do badań wykorzystano sprzęt najnowszej generacji, między innymi orbitujący teleskop Corot oraz Europejskie Obserwatorium Południowe w Chile.




http://wiadomosci.wp.pl/kat,18032,title ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: środa, 16 września 2009, 20:51 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Rozpoczął się XXXIV Zjazd Polskiego Towarzystwa Astronomicznego


W poniedziałek 14 września w Krakowie rozpoczęło się spotkanie polskich astronomów. XXXIV Zjazd Polskiego Towarzystwa Astronomicznego potrwa do piątku. Towarzyszy mu szereg imprez popularnonaukowych zorganizowanych w ramach Międzynarodowego Roku Astronomii.

Na otwarcie prezes Polskiego Towarzystwa Astronomicznego (PTA) - prof. Edwin Wnuk - podkreślił, że tegoroczny zjazd astronomów ma szczególnych charakter, gdyż rok 2009 został ogłoszony przez ONZ Międzynarodowym Rokiem Astronomii.

W otwarciu uczestniczyli przedstawiciele Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, został odczytany list marszałka województwa małopolskiego, a także słowa skierowane do astronomów przez władze Polskiej Akademii Nauk.

"Zjazd Polskiego Towarzystwa Astronomicznego jest szczególnie istotnym wydarzeniem w polskich obchodach roku astronomii. Ma bardzo ciekawy program naukowy oraz bogatą ofertę imprez popularnonaukowych dla mieszkańców Krakowa i województwa małopolskiego. Udział w zjeździe zgłosiła rekordowa liczba około 170 astronomów." powiedział PAP i portalowi Astronomia.pl prof. Edwin Wnuk.

Podczas uroczystości otwarcia zjazdu ogłoszono nagrody przyznawane przez towarzystwo. Nagrodę Młodych otrzymał dr Andrzej Baran z Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie za wybitne badania z zakresu asterosejsmologii. Nagrodę odebrał za niego dyrektor jego instytutu prof. J. Kreiner, gdyż laureat prowadzi właśnie obserwacje na teleskopie poza Polską.

Nagrodę im. Włodzimierza Zonna "za popularyzację wiedzy o Wszechświecie" otrzymały dwie osoby: dr Tomasz Kwast oraz Julian Murzyn. Tomasz Kwast jest związany z obserwatorium astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Od lat 70-tych jest redaktorem "Delty", popularnonaukowego czasopisma fizyczno-matematyczno-astronomiczno-informatycznego. Jest autorem wielu haseł astronomicznych w wydawnictwach encyklopedycznych, w tym "Słownika szkolnego - astronomia", licznych artykułów popularnonaukowych, a także książek i tłumaczeń. Jest uczniem prof. Zonna i jego uczniów.

Julian Murzyn jest wójtem gminy Wiśniowa (powiat Myślenice, województwo małopolskie), który doprowadził do zbudowania obserwatorium astronomicznego na górze Lubomir, w miejscu dawnej stacji obserwacyjnej, zniszczonej w czasie wojny przez Niemców. Obserwatorium jest atrakcją turystyczną i ośrodkiem dydaktycznym, pełni też rolę w popularyzacji astronomii. Medal odbierze w piątek podczas wizyty astronomów na Lubomirze.

Wręczono też nagrody w konkursie astronomicznym "Odkryj Swój Wszechświat". Był to konkurs otwarty dla wszystkich z dwoma kategoriami (dla dzieci do lat dwunastu oraz dla osób starszych), w którym można było zgłosić pracę w dowolnej formie - obserwacji, fotografii, pracy plastycznej, opracowania multimedialnego, programu komputerowego. Na konkurs napłynęło 337 prac, w tym 225 plastycznych. Nagrodą główną są obserwacje astronomiczne w Centrum Astronomii w Toruniu pod okiem zawodowych astronomów. Były też zaproszenia na piknik astronomiczny, książki i inne nagrody.

Pierwszy wykład zjazdu wygłosił prof. Ryszard Wielebiński na temat "Nowoczesna astronomia wobec tajemnic Wszechświata". Wykładu wysłuchali nie tylko astronomowie, ale również laureaci konkursu "Odkryj Swój Wszechświat". Później rozpoczęły się sesje naukowe, na temat aktywnych jąder galaktyk oraz Obserwatorium AUGER i promieniowania kosmicznego. W kolejnych dniach zostaną przedstawione zagadnienia modelowania numerycznego, kosmologii, zjawisk na Słońcu, instrumentarium i projektów obserwacyjnych polskiej astronomii, małych ciał Układu Słonecznego, radioastronomii, projektów obserwacyjnych na małe teleskopy, sejsmologii gwiazd, projektów H.E.S.S. i MAGIC, pulsarów, misji INTEGRAL oraz astrofizycznych dżetów.

Więcej informacji:
XXXIV Zjazd Polskiego Towarzystwa Astronomicznego

[ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ]

http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2293

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: sobota, 19 września 2009, 21:44 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Dzień otwarty w warszawskim Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika


W najbliższą niedzielę, 20 września w warszawskim Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN odbędzie się Dzień otwarty. W ramach imprezy, która jest częścią XIII Festiwalu Nauki, przewidziano między innymi wykłady znanych astronomów, prezentacje i pokazy nieba.

Tegoroczny Dzień otwarty jest również jednym z głównych wydarzeń obchodów Międzynarodowego Roku Astronomii w Warszawie i okolicach.

Dzień otworzy o godz. 9:15 wykład prof. Marka Abramowicza "Einstein i Eddington". W kolejnym wykładzie (godz. 10:15) prof. Michał Różyczka przedstawi historię harmonii bytu ("Pytania stare jak kultura"), a o godz. 11:15 dr Artur Gawryszczak wygłosi wykład pt. "Niebo nie tylko w nocy".

W wykładach popołudniowych przedstawione zostaną: "Kosmiczna linijka" (dr Agnieszka Janiuk, godz. 12:15), "Obserwacje czarnych dziur" (prof. Janusz Ziółkowski, godz. 13:15) i "Świat bez astronomii" (prof. Andrzej Sołtan, godz. 14:15).

Podczas Dnia Otwartego odbędzie się również tradycyjna już sesja pytań zatytułowana "Wszystko co kiedykolwiek chciałeś wiedzieć o Wszechświecie, ale wstydziłeś się zapytać". Wykładowcy Dnia Otwartego będą opowiadać na pytania publiczności od godz. 15:15.

Dzień Otwarty w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN to także prezentacje i pokazy towarzyszące, które dla gości Centrum będą dostępne od godz. 9 do 16. W budynku Centrum odbędzie się prezentacja sprzętu i oprogramowania astronomicznego, pokaz tellurium (mechanicznego modelu Układu Słonecznego) oraz prezentacja wyników obserwacji członków Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii i pokaz kolekcji meteorów.

CAMK znajduje się na ul. Bartyckiej 18. Do Centrum Astronomicznego można dojechać autobusem 108 z Pl. Trzech Krzyży lub 167 z Ochoty, Mokotowa i Woli. Należy wysiąść na przystanku "Figowa".

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]

Źródło: CAMK PAN

http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2297

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: sobota, 19 września 2009, 21:45 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Tajemnica odkryć pozasłonecznych planet dostępna dla wszystkich!


W polskim serwisie internetowym programu edukacyjnego Hands-On Universe - Europe opublikowano właśnie ćwiczenie dzięki któremu można samodzielnie przekonać się jak astronomowie odkrywają pozasłoneczne planety.

Materiały, będące owocem współpracy naukowców z Polski i Francji, przeznaczone są przede wszystkim dla uczniów gimnazjów i liceów, ale może z nich skorzystać każdy internauta, który chciałby poznać metodę, dzięki której odkrywane są światy poza Układem Słonecznym.

Ćwiczenie przygotowane przez francuskich astronomów bazuje na autentycznych pomiarach wykonanych przez Kosmiczny Teleskop Spitzera, który zebrał dane o planecie krążącej wokół gwiazdy HD 189733.

Uczestnik zabawy analizuje zdjęcia za pomocą bezpłatnego programu SalsaJ, a uzyskane wyniki pozwalają na stworzenie w prostym arkuszu kalkulacyjnym (np. w programie Excel) wykresu, z którego wynika że jasność gwiazdy HD 189733 zmniejsza się gdy, niewidoczna w teleskopie, planeta przechodzi przed jej tarczą.

Metoda wykorzystana w ćwiczeniu, tzn. metoda tranzytów, jest stosowana także przez zawodowych astronomów "polujących" na światy poza Układem Słonecznym. Jej opis wraz z instrukcją do ćwiczenia, zdjęciami oraz plikiem instalacyjnym programu SalsaJ można znaleźć na stronie programu Hands-On Universe - Europe, pod adresem http://www.pl.euhou.net/index.php?optio ... &Itemid=13.

Planeta pozasłoneczna, która wykorzystano do wyjaśnienia metody "tranzytów" krąży wokół gwiazdy HD 189733. Została ona odkryta w w październiku 2005 roku. Astronomowie sklasyfikowali ją jako gazowego olbrzyma typu jowiszowego o bardzo ciasnej orbicie i okresie równym 2,2 dnia. HD 189733b znajduje się w odległości około 63 lat świetlnych od Słońca, w gwiazdozbiorze Liska.

Ćwiczenie zostało udostępnione w Polsce dzięki unijnemu projektowi edukacyjnemu Comenius. Projekt koordynują dr Józefina Turło z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i dr hab Lech Mankiewicz z Centrum Fizyki Teoretycznej PAN.

"Zaprezentowane ćwiczenie jest dobrym przykładem jak można wykorzystywać pasjonujące badania naukowe - kogóż bowiem nie fascynuje pytanie o drugą Ziemię - dla powszechnej edukacji!" - podkreśla Mankiewicz.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]

Źródło: EU-HOU

http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2298

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: wtorek, 22 września 2009, 16:11 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Życie na księżycach
Hipotezy na temat życia na planetach bliskich Ziemi dotyczą jedynie Marsa i Wenus. Inaczej sprawa ma się w przypadku niektórych księżyców gazowych gigantów - Jowisza i Saturna. Na tych mniejszych od naszego globu ciałach kosmicznych panują warunki, w których mogą funkcjonować mikroorganizmy. Wskazówek, że jest to możliwe, pojawiło się ostatnio wiele. Dotyczy to także najnowszych odkryć dokonanych przez biologów na Ziemi.

Na początku czerwca 2009 r. zespół badaczy z Penn State University poinformował o odkryciu mikroorganizmów, które przez ostatnie 120 tys. lat tkwiły pod powierzchnią lodowca na Grenlandii. Kolonie tych maleńkich bakterii znajdowały się na głębokości 3 km. Organizmy przetrwały mimo ekstremalnych warunków: niskiej temperatury, wysokiego ciśnienia i obniżonej zawartości tlenu oraz substancji odżywczych.

Amerykańscy eksperci pracujący pod kierunkiem dr Jean Brenchley stwierdzili, że komórki bakterii z Grenlandii są tak małe, iż przenikają nawet przez filtry mikrobiologiczne. Bakterie te, nazwane Chryseobacterium greenlandensis, są spokrewnione z innymi podobnie małymi bakcylami występującymi w wielu środowiskach na Ziemi.

Zaledwie półtora miesiąca wcześniej zespół naukowców kierowany przez dr Jill Mikucki z Uniwersytetu Harvarda odkrył na Antarktydzie jeszcze dawniejsze mikroorganizmy żyjące w równie ekstremalnych - można powiedzieć - kosmicznych warunkach. Mikroorganizmy te, wraz z całym ich środowiskiem w lodowych głębinach, były odcięte od reszty świata przez miliony lat. Wyniki badań przeprowadzonych przez amerykańskich uczonych nie tylko demonstrują możliwości przystosowawcze ziemskich mikroorganizmów, ale też wiele wnoszą do badań nad istnieniem życia w kosmosie.

Eksperci dr Mikucki przeanalizowali materiał pobrany z tak zwanych Blood Falls - złogów substancji o czerwonym kolorze wypływających z czoła antarktydzkiego Lodowca Taylora. - Podstawowym składnikiem Blood Falls jest woda morska, która trafiła między warstwy lodów Antarktydy w okresie pomiędzy 1,5 a 4 milionami lat temu - wyjaśnia dr Jill Mikucki. - Złogom w lodzie czerwony kolor nadają silnie skoncentrowane tlenki żelaza, czyli zwyczajna rdza.
Wnioski płynące z tych ustaleń są jednak nadzwyczajne. Według naukowców, to właśnie obecność żelaza w morskiej wodzie sprawiła, że uwięzione pod lodem kolonie mikroorganizmów mogły przetrwać i rozwijać się w tak ekstremalnych warunkach. Związki żelaza wpływały na proces przetwarzania związków siarki, którymi odżywiają się pradawne mikroorganizmy.

Badacze z grupy dr Jill Mikucki przeprowadzili analizy DNA mikrobów z Antarktydy, ustalając, że w enklawach pod lodem żyje kilka ich gatunków. To odkrycie, jak też podobne dokonane na Grenlandii, wspiera hipotezę mówiącą, że mikroorganizmy przystosowane do ekstremalnych warunków mogą dziś żyć na innych planetach lub księżycach nie tylko w odległym kosmosie, ale również w Układzie Słonecznym. Przykładowo, wodę w formie lodu odkryto już na Europie, księżycu Jowisza.

Badaniem Europy zajęli się Rosjanie. Rosyjski Instytut Badań Kosmicznych złożył na początku lutego 2009 r. oświadczenie, że rozpoczął prace nad programem wysłania sondy na Europę. Sonda ma wystrzelić próbnik, który wyląduje na tym księżycu Jowisza i zbada panujące tam warunki.

Dotychczasowe ustalenia wielu ośrodków naukowych wykazały, że satelitę Jowisza pokrywa gruby na kilka kilometrów płaszcz lodu. Pod tą wieczną zmarzliną znajdują się przypuszczalnie wielkie masy być może słonej wody.

Ocean na Europie, jak się zakłada, pokrywa całą powierzchnię księżyca, a jego głębokość można mierzyć nawet w dziesiątkach kilometrów.

- Według najnowszych założeń, wody tego oceanu mogą być podgrzewane dzięki oddziaływaniu sił przyciągania Jowisza oraz jego satelitów - oświadczył w wypowiedzi dla agencji informacyjnych dr Lew Zielienyj, dyrektor rosyjskiego Instytutu Badań Kosmicznych. - Z badań nad formami życia w głębinach ziemskich oceanów wiemy, że życie potrafi przystosować się do ekstremalnych warunków i może się rozwijać bez udziału światła słonecznego.

Projekt "Europa" ruszył, jednak jeszcze nie wiadomo, kiedy rosyjska sonda wyląduje na księżycu Jowisza. Trzeba pamiętać, że sam lot potrwa kilka lat. Warto jednak podjąć ten trud. Nie tylko Europa daje nadzieję na spotkanie z pozaziemskim życiem. Zespół naukowców z University of Michigan po przeanalizowaniu uzyskanych z różnych źródeł danych na temat Enceladusa, księżyca Saturna odkrył, że także na tym obiekcie może istnieć życie. Opublikowane w połowie lutego 2009 r. wyniki analiz opartych między innymi na informacjach przekazanych przez sondę Cassini wskazują, że Enceladus pokryty jest warstwą lodu, pod którą przypuszczalnie znajduje się ocean płynnej wody.
Ustaliliśmy, że ze szczelin w lodowej okrywie Enceladusa ulatnia się para wodna - twierdzi dr Christopher Parkinson, astrobiolog biorący udział w badaniach. - Te gejzery pary wodnej są wskazówką, że pod powierzchnią lodu panuje temperatura odpowiednia, by woda była w stanie płynnym, co z kolei jest warunkiem rozwoju życia. Wiemy już tyle, że hipotetycznie, gdybyśmy wysłali na ten księżyc sondę z ładunkiem mikrobów, to byśmy go "zakazili" życiem. Oczywiście tego nie zrobimy - tym bardziej, że na Enceladusie mogą już istnieć jakieś organizmy.

Na to, że w oceanie ukrytym pod lodami skuwającymi powierzchnię Enceladusa mogą przebiegać jakieś procesy życiowe, wskazuje analiza pary wodnej. Oprócz cząsteczek wody odkryto tam metan, dwutlenek węgla i krzemiany.

W takich warunkach może tworzyć się, bardzo atrakcyjny dla mikrobów, metanol - wyjaśnia dr Parkinson. - W okrytym lodem oceanie przypuszczalnie tworzą się prądy, które roznoszą te cząstki po całym księżycu. Mogą tam panować bardzo podobne warunki jak na Ziemi, w jeziorze Wostok na Antarktydzie.

Najbardziej obiecującym miejscem jest Tytan, największy z księżyców Saturna. Wyniki najnowszych badań potwierdzają, że ten satelita gazowego olbrzyma jest jedynym w Układzie Słonecznym księżycem posiadającym prawdziwą atmosferę. Składa się ona w większości z metanu i azotu. Na powierzchni Tytana znajdują się też jeziora i rzeki płynnego metanu. Co ważne, bardzo podobny skład chemiczny miała pierwotna atmosfera Ziemi, dlatego ten księżyc budzi wielkie zainteresowanie naukowców.

Eksperci zakładają, że w odległej przyszłości atmosfera Tytana może stać się podobna do dzisiejszej atmosfery Ziemi, a więc może pojawić się tam życie. Coraz poważniej traktowana jest też hipoteza, że na tym księżycu już dziś żyją jakieś organizmy. Analizy danych przekazywanych przez sondę Cassini i lądownik Huygens wykazują, że Tytan jest, poza Ziemią, jedynym w Układzie Słonecznym miejscem, gdzie zachodzą aktywne procesy hydrologiczne, tyle że z udziałem ciekłych węglowodorów, a nie wody. Coraz głośniej mówi się, że to dowody rozwijającego się na Tytanie życia, które jest bardzo odmienne od tego, które znamy na Ziemi.

W jaki jednak sposób życie dotarło na Europę, Enceladusa i Tytana?

Eksperci zakładają, że substancje potrzebne do powstania życia, a nawet całe kolonie mikroorganizmów, zostały na księżyce przeniesione w meteorytach.

Wskazuje na to zarówno odkrycie skamielin bakterii w znalezionym na Antarktydzie meteorycie z Marsa, jak też wyniki analiz meteorytu z rejonu kanadyjskiego jeziora Tagish.

Meteoryt ten 7 lat temu wpadł do zamarzniętego jeziora. Próbki pobrano z niego na tyle szybko, że nie doszło do niszczącego oddziaływania ziemskiej atmosfery. W kanadyjskim meteorycie znaleziono małe sferyczne struktury zawierające organiczny materiał, węgiel oraz cząsteczki ciężkich izotopów wodoru i azotu. Ustalono, że węgiel odkryty w bolidzie z całą pewnością nie pochodzi z Ziemi. Badania wskazują, że powstał w temperaturze bliskiej zera absolutnego w czasach, kiedy prawdopodobnie nie było jeszcze naszej planety, a być może nawet i Słońca.

Według ekspertów te ustalenia potwierdzają hipotezę, iż materiał organiczny może wędrować przez próżnię kosmiczną we wnętrzu meteorytów. Z kolei odkrycia biologów dokonane na Grenlandii i Antarktydzie dowodzą, że życie może trwać i rozwijać się w najbardziej ekstremalnych warunkach.

http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,tit ... caid=58cb0

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: wtorek, 22 września 2009, 16:14 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Nieważkość za 200 tys.dolarów
Richard Branson, szef Virgin Group, inwestuje w turystykę kosmiczną – budują, testują i będą organizować loty SpaceShip, statku suborbitalnego.
Już 300 osób zgłosiło chęć lotu oraz doświadczenia stanu nieważkości na wysokości 110 km nad powierzchnią Ziemi. Silnik rakietowy statku, który pierwsze próby przechodził na pustyni Mojave, osiąga prędkość 4 tys. km/h.

SpaceShipa na wysokość 35 km ma unosić samolot White Knight-2. Potem nastąpi rozdzielenie i statek suborbitalny powiezie dwóch pilotów i sześciu pasażerów na zaplanowaną wysokość 110 km. Cenę za wycieczkę ustalono na 200 tys. dolarów dla jednej osoby.

http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,tit ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: czwartek, 24 września 2009, 10:09 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Kolejny etap projektu sieci radioteleskopów ALMA
Została zainstalowana pierwsza z kilkudziesięciu anten obserwatorium astronomicznego ALMA budowanego na pustyni Atacama w Ameryce Południowej. ALMA to projekt międzynarodowy z udziałem m.in. Europejskiego Obserwatorium Południowego ESO.

ALMA, czyli Atacama Large Milimiter Array, powstaje na wysokości 5000 m n.p.m. w Chile na płaskowyżu (?) Chajnatour. Będzie to sieć anten obserwujących kosmos na falach milimetrowych i submilimetrowych (od 0,3 do 9,6 mm). Wysokie góry oraz ekstremalnie suche warunki klimatyczne to idealne miejsce dla tego typu obserwatorium astronomicznego.

Obserwatorium będzie posiadać 50 anten o średnicy 12 metrów każda, pracujących jako jeden wielki teleskop. Dodatkowo operować będzie 16 anten o średnicach 7 oraz 12 metrów. Anteny zostaną rozmieszczone na dystansie 16 kilometrów. Mimo, że każda z nich waży około 100 ton, będzie możliwość rekonfiguracji sieci teleskopów poprzez przemieszczanie anten. Instrument będzie zdolny osiągnąć rozdzielczość 0,005 sekundy łuku, czyli o rząd wielkości lepszą niż Kosmiczny Teleskop Hubble'a.

Pierwszą antenę zbudowała firma Mitsubishi Electric Corporation na zlecenie Narodowego Obserwatorium Astronomicznego Japonii (National Astronomical Observatory of Japan). Niedługo instalowane mają być anteny europejskie i amerykańskie. Przed zainstalowaniem anteny są najpierw testowane w kompleksie położonym na wysokości 2900 m n.p.m.

Powierzchnia anten jest wykonywana z dokładnością mniejszą niż grubość ludzkiego włosa. Natomiast możliwości nakierowania anteny na wybrany obiekt można porównać do zaobserwowania niewielkiej piłki z odległości 15 kilometrów.

Projekt ALMA powstaje przy współpracy instytucji z Europy, Japonii, Ameryki Północnej oraz Chile, na terytorium którego powstaje. Europę reprezentuje Europejskie Obserwatorium Południowe, do którego Polska ma szanse przystąpienia. Ze strony Japonii finansowanie zapewnia National Institutes of Natural Sciences we współpracy z tajwańską Academia Sinica. Kolejnymi partnerami są amerykańska National Science Foundation oraz kanadyjska instytucja National Research Council of Canada.

Natomiast za konstrukcję anten i ich obsługę odpowiadają Europejskie Obserwatorium Południowe ESO, Narodowe Obserwatorium Astronomiczne Japonii, a ze strony amerykańskiej Narodowe Obserwatorium Radioastronomiczne (NRAO).

[ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ]

Źródło: Europejskie Obserwatorium Południowe ESO
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2301

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: czwartek, 24 września 2009, 10:11 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Sonda MESSENGER po raz trzeci minie Merkurego


Amerykańska sonda MESSENGER przygotowuje się do trzeciego przelotu koło Merkurego, planety najbliższej Słońcu. Operacja ta ma nastąpić 29 września.

Trzeci przelot MESSENGERA nastąpi w odległości zaledwie około 230 kilometrów od powierzchni planety. Dzięki odpowiedniej trajektorii sonda wykorzysta pole grawitacyjne planety do ostatecznego ustalenia swojej orbity, co pozwoli jej stać się satelitą Merkurego w roku 2011.

Głównym zadaniem dla sondy po wejściu na orbitę wokół Merkurego będzie zbadanie składu chemicznego powierzchni. Na razie sonda sfotografowała ponad 90 procent powierzchni, a podczas przelotu koło planety uruchomione zostaną dodatkowe instrumenty badawcze. Sfotografowane będą też niezbadane do tej pory obszary na powierzchni.

Naukowcy spodziewają się uzyskać około 1500 zdjęć półkuli południowej, co pozwoli na utworzenie mozaiki zdjęć o dużej rozdzielczości, podobnej do uzyskanej podczas poprzedniego przelotu mozaiki zdjęć półkuli północnej.

Pierwszy przelot MESSENGERA koło Merkurego nastąpił w styczniu 2008 r., drugi w październiku 2008 r. Obecnie będzie to trzeci i finalny przelot w dniu 29 września. Wcześniej sonda przeleciała koło Ziemi (w sierpniu 2005 r.) oraz minęła Wenus (w październiku 2006 r. i czerwcu 2007 r.).

Więcej informacji:
MESSENGER Prepares for Final Pass by Mercury

[ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ]

Źródło: NASA

http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2302

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: czwartek, 24 września 2009, 10:13 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Gigantyczne zdjęcie centrum Drogi Mlecznej
W Internecie udostępniono drugie zdjęcie projektu GigaGalaxy Zoom prowadzonego przez Europejskie Obserwatorium Południowe ESO. Zdjęcie ma aż 340 milionów pikseli i przedstawia centralne części Drogi Mlecznej.

Zdjęcie stanowi złożenie wielu pojedynczych ekspozycji centrum Galaktyki, około 1200 indywidualnych zdjęć o łącznym czasie naświetlania 200 godzin w ciągu 29 nocy. Obraz obejmuje obszar nieba o rozmiarach 34 na 20 stopni, rozciągający się od gwiazdozbioru Strzelca do Skorpiona.

Po prawej stronie widać region z gwiazdami Rho Ophiuchi i Antares. Przez całe zdjęcie przebiega pas Drogi Mlecznej, usiany jasnymi, czerwieńszymi mgławicami (Laguna, Trifid, NGC 6357, NGC 6334). Cały obszar zaś znajduje się blisko centrum Drogi Mlecznej.

Zdjęcia wykonywał i złożył w jedno Stéphane Guisard, astrofotograf pracujący jako inżynier w ESO. Miejscem, w którym fotografował niebo było obserwatorium Paranal znajdujące się w Chile w Ameryce Południowej.

To drugie zdjęcie w ramach projektu GigaGalaxy Zoom, w ramach którego pokazywane są zdjęcia nieba w bardzo wysokiej rozdzielczości. Następne zostanie pokazane 28 września. Projekt GigaGalaxy Zoom działa w ramach Międzynarodowego Roku Astronomii 2009, jego witryna internetowa jest dostępna pod adresem www.gigagalaxyzoom.org.

Więcej informacji:
Zooming to the centre of the Milky Way - GigaGalaxy Zoom phase 2

[ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ]

Źródło: Europejskie Obserwatorium Południowe ESO
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2300

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: czwartek, 24 września 2009, 10:14 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Pekin i Honolulu – miasta, w których odbędą się kolejne kongresy Międzynarodowej Unii Astronomicznej


Międzynarodowa Unia Astronomiczna ogłosiła właśnie, że zaplanowany na 2015 rok dwudziesty dziewiąty kongres tej organizacji odbędzie się w Stanach Zjednoczonych, w Honolulu na Hawajach. Wcześniej, w 2012 roku astronomów z całego świata ma gościć Pekin.

Międzynarodowa Unia Astronomiczna (International Astronomical Union - IAU) to ogólnoświatowa organizacja zrzeszająca astronomów. Powstała w 1919 roku, podczas zgromadzenia International Research Council (IRC), które odbyło się w Brukseli.

W 2009 roku obchodzimy 90-lecie Unii, co obok 400-setnej rocznicy pierwszego użycia teleskopu do obserwacji nieba przez Galileusza oraz 40-stej rocznicy lądowania załogi Apollo 11 na powierzchni Księżyca było powodem dla ogłoszenia bieżącego roku Międzynarodowym Rokiem Astronomii.

Do zadań IAU należy definiowanie fundamentalnych stałych astronomicznych, uściślanie nazewnictwa ciał niebieskich i promocja astronomicznej edukacji. Organizacja prowadzi też działalność wydawniczą oraz organizuje konferencje i kongresy. Te najważniejsze, ogólnoświatowe Zgromadzenia Ogólne odbywają się co trzy lata.

Ostatni z kongresów IAU zakończył się w ubiegłym miesiącu, w brazylijskim mieście Rio de Janeiro. Właśnie podczas tego spotkania zadecydowano, że gospodarzem XXIX Zgromadzenia Ogólnego będzie Honolulu na Hawajach. Pekin na miejsce XXVIII Kongresu został wyznaczony trzy lata temu w Pradze.

"W ostatnich dwóch dekadach możemy obserwować prawdziwą eksplozję różnorodnej działalności astronomicznej w krajach leżących nad Oceanem Spokojnym - to oraz olbrzymie znaczenie słynnych hawajskich obserwatorów skłoniło nas do wybrania Honolulu na gospodarza XXIX Zgromadzenia Ogólnego Unii" - powiedział prof. Robert E. Williams, prezydent IAU.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]

Źródło: IAU

http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2299

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: czwartek, 24 września 2009, 10:36 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Kosmiczne ambicje Indii - zdjęcia
Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych umieściła na orbicie okołoziemskiej kolejnego satelitę.
http://wiadomosci.wp.pl/gid,11526238,ti ... leria.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: piątek, 25 września 2009, 07:43 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Odkryto wodę na Księżycu!
Rosyjski przyrząd LEND, zainstalowany na pokładzie amerykańskiego Księżycowego Orbitera Badawczego, wykrył na naturalnym satelicie Ziemi rejony o wysokiej zawartości wodoru. Poinformował o tym szef laboratorium kosmicznej gamma-spektroskopii Instytutu Badań Kosmicznych Rosyjskiej Akademii Nauk Igor Mitrofanow.
Według naukowca, "odkrycie było nieoczekiwane, gdyż do chwili obecnej uważano, że możliwe rejony na Księżycu o dużej zawartości wodoru powinny bać zbieżne z wiecznie zaciemnionymi obszarami w strefach jego biegunów". "Tym samym, już pierwsze dane przesłane przez przyrząd LEND zakwestionowały powszechnie przyjętą hipotezę o położeniu rejonów o dużej zawartości wodoru na Księżycu" - dodał Mitrofanow. Podstawą tej hipotezy było przypuszczenie, że na księżycu mogą znajdować się pokłady lodu, przyniesionego na satelitę Ziemi przez komety. Ponieważ wodór jest jednym z dwóch składników wody, to pokłady takie można byłoby zlokalizować na podstawie koncentracji wodoru w gruncie.

Mitrofanow poinformował, że według danych przyrządu LEND, na pierwszym miejscu jeśli idzie o zawartość wodoru znajduje się rejon w okolicach południowego polarnego krateru Cabeus. Nadal jednak pozostaje bez odpowiedzi pytanie dlaczego w górnej warstwie gruntu krateru Cabeus i innych odkrytych rejonów jest tak duża zawartość wodoru i w jakiej postaci on tam występuje.

Co ciekawe, bardzo podobne obserwacje są udziałem zespołu naukowców z USA i Indii, pracujących pod kierownictwem prof. Carle Pietersa z Brown University w Providence. Naukowcy korzystali z urządzenia do tzw. spektometrii odbiciowej (o nazwie Moon Mineralogy Mappper - M3), umieszczonego na indyjskim satelicie Księżyca Chandrayyan.

Dzięki dokonanej przez M3 analizie światła odbitego od powierzchni naszego naturalnego satelity, ustalono skład chemiczny księżycowego gruntu. Co się okazało? Otóż, długość fali światła odbijanego na całej powierzchni Księżyca sugeruje, że napotkało ono na wodę. Co więcej - im bliżej biegunów, tym jest jej więcej.

PAP/WP.PL/(ac)
http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,tit ... caid=58cef

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: piątek, 25 września 2009, 10:16 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Messenger po raz trzeci minie Merkurego
Amerykańska sonda MESSENGER przygotowuje się do trzeciego przelotu koło Merkurego, planety najbliższej Słońcu. Operacja ma nastąpić 29 września. Sonda znajdzie się w odległości zaledwie ok. 230 km od powierzchni planety.
Dzięki odpowiedniej trajektorii sonda wykorzysta pole grawitacyjne planety do ostatecznego ustalenia swojej orbity, co pozwoli jej stać się satelitą Merkurego w 2011 roku.

Głównym zadaniem sondy po wejściu na orbitę wokół Merkurego będzie zbadanie składu chemicznego powierzchni. Na razie sonda sfotografowała ponad 90 proc. powierzchni, a podczas przelotu koło planety zostaną uruchomione dodatkowe instrumenty badawcze. Sfotografowane zostaną również niezbadane do tej pory obszary na powierzchni.

Naukowcy spodziewają się uzyskać około 1500 zdjęć półkuli południowej, co pozwoli na utworzenie mozaiki zdjęć o dużej rozdzielczości, podobnej do uzyskanej podczas poprzedniego przelotu mozaiki zdjęć półkuli północnej.

Pierwszy przelot MESSENGERA koło Merkurego nastąpił w styczniu 2008 r., drugi w październiku 2008 r. Wcześniej sonda przeleciała koło Ziemi (w sierpniu 2005 r.) oraz minęła Wenus (w październiku 2006 r. i czerwcu 2007 r.).
http://wiadomosci.onet.pl/2049160,16,me ... ,item.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: piątek, 25 września 2009, 18:52 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Małopolska Noc Naukowców
Ponad 40 laboratoriów - w Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie - będzie można zobaczyć w trakcie trzeciej Małopolskiej Nocy Naukowców, która odbędzie się w najbliższy piątek. W atrakcyjny sposób zawiłości - głównie nauk ścisłych i przyrodniczych - będzie objaśniać ponad 100 naukowców.

W tym roku "noc" rozpoczyna się dosyć wcześnie - o godz. 15 (zakończy się ok. godz. 24) - kiedy swój program zainauguruje krakowski Instytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk. W tym roku fizycy nie tylko przybliżą zwiedzającym tajemnice nauki, ale także przemienią się na ten jeden dzień także w aktorów. Jak poinformował podczas czwartkowej konferencji czwartkowej prasowej dr Bogdan Fornal z IFJ PAN pracownicy instytutu wystawią sztukę "Klątwa Newtona". Ma być to sensacyjna komedia z pogranicza fantastyki naukowej i surrealizmu. Na scenie dzięki tunelowi czasoprzestrzennemu pojawią się słynni naukowcy z przeszłości.

Jednak - jak zapewnił dr Marek Jamrozy z Obserwatorium Astronomicznego UJ - największe gwiazdy będzie można zobaczyć właśnie w placówce, którą on prezentuje. Warunek jest tylko jeden - musi być dobra pogoda. Ale w przypadku "zasłoniętego nieba" zwiedzający obserwatorium też nie będą narzekali na nudę. Będą mogli np. zbadać na jakiej zasadzie działa radioteleskop.

Oficjalnym początkiem "nocy" będzie widowisko teatralne z pokazami chemicznymi "Alchemia czterech żywiołów", które będzie można zobaczyć w krakowskim kinie Kijów o godz. 18. Widowisko przygotowane jest przez Wydział Chemii UJ oraz Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie.

Instytut Ekspertyz Sądowych organizuje zwiedzanie Pracowni Genetyki Sądowej i Laboratorium Pracowni Badania Mikrośladów. Naukowcy pokażą, jak odtwarzają zdarzenia drogowe i zabezpieczają ślady zbrodni.

Ciekawie też powinno być na Politechnice Krakowskiej, Uniwersytecie Rolniczym, Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nowym Sączu.

Organizatorzy zapraszają nie tylko do instytucji stricte naukowych. W trakcie Nocy Naukowców będzie można udać się do krakowskiego kościoła św. Piotra i Pawła, aby obejrzeć demonstrację z wykorzystaniem najdłuższego w Polsce wahadła Foucaulta. Z kolei w Tarnowie pokaz działań w sytuacjach wymagających natychmiastowych interwencji będzie można zobaczyć w Jednostce Ratownictwa Chemicznego.

Noc Naukowców organizowana jest w całej Europie. W Małopolsce przed rokiem, podczas drugiej edycji, impreza zgromadziła ponad 15 tys. osób.

http://fakty.interia.pl/nauka/news/malo ... 1373098,14

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: sobota, 26 września 2009, 15:22 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Gwiazda Kopernika - film animowany
W czasie Międzynarodowego Roku Astronomii swoją premierę ma pierwszy od 20 lat polski pełnometrażowy film animowany dla dzieci. Jest to opowieść o życiu Mikołaja Kopernika zatytułowana "Gwiazda Kopernika".

Produkcja skierowana jest przede wszystkim do dzieci w wieku od 6 do 13 lat. Film ma walory edukacyjne, w akcję wplecione jest przedstawienie na czym polegała teoria Kopernika, pokazane są też różne fakty z życia astronoma - od dzieciństwa w rodzinie kupieckiej w Toruniu po studia w Krakowie i we Włoszech. Można napotkać postaci historyczne, takiej jak Wojciech z Brudzewa (wybitny astronom z czasów Kopernika), jak i nieco mitologiczne - Faust, który miał w Krakowie uczyć czarnej magii.

Kopernika ukazano nie tak jak go często prezentują książki - jako pomnik, a jako normalnego młodego człowieka, ciekawego świata, mającego swoje wady i problemy, ale też i marzenia. Nie zabraknie groźnej intrygi, z walką o duszę studenta pomiędzy astrologiem Paulem van de Volderem, a profesorami Uniwersytetu Jagiellońskiego. Widzowie natrafią też na wątek miłosny.

Mikołajowi Kopernikowi głosu użyczył Piotr Adamczyk, Paula van de Voldera zagrał Jerzy Sztur, Annę - Anna Cieślak. W pozostałych rolach można usłyszeć m.in. Piotra Fronczewskiego, Jana Peszka i wielu innych znanych aktorów. Scenariusz i reżyseria to zasługa Zdzisława Kudły i Andrzeja Orzechowskiego, opracowanie plastyczne wykonał Janusz Stanny, a muzykę skomponował Abel Korzeniowski. Przy tworzeniu filmu współpracowano z astronomami oraz z osobami mającymi doświadczenie w edukacji dzieci i młodzieży, m.in. z dyrektorem Planetarium Śląskiego w Chorzowie Jackiem Szczepanikiem.

Aby film powstał potrzebne było aż 470 tysięcy rysunków. Wszystkie zostały wykonane ręcznie na papierze albo na komputerowym tablecie w Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej. Użyto techniki animacji klasycznej z elementami 3D (podobna była stosowana na przykład w disneyowskim hicie "Król Lew".

Prapremierowy pokaz filmu odbędzie się 29 września w Auli UMK w Toruniu, mieście urodzin Mikołaja Kopernika. Natomiast na ekrany kin film trafi 9 października w liczbie aż 100 kopii.

Wypowiedzi aktorów
Obrazki z filmu oraz plakat
Wywiad z reżyserem
OBSADA:
PIOTR ADAMCZYK jako MIKOŁAJ KOPERNIK
JERZY STUHR jako PAUL VAN DE VOLDER
ANNA CIEŚLAK jako ANNA


W POZOSTAŁYCH ROLACH:
JAN PESZEK
PIOTR FRONCZEWSKI
OLGIERD ŁUKASZEWICZ
ANDRZEJ GRABOWSKI
PIOTR PIECHA
KRZYSZTOF GOSZTYŁA
ROBERT MAZURKIEWICZ
GRAŻYNA BUŁKA
MICHAŁ PIELA
KAZIMIERZ CZAPLA
LUCYNA SYPNIEWSKA
GRZEGORZ DROJEWSKI
MAŁGORZATA ZAJĄCZKOWSKA
JOANNA PACH
BARBARA ZIELIŃSKA


TWÓRCY FILMU:
SCENARIUSZ I REŻYSERIA: ZDZISŁAW KUDŁA i ANDRZEJ ORZECHOWSKI
OPRACOWANIE PLASTYCZNE: JANUSZ STANNY
MUZYKA: ABEL KORZENIOWSKI
PRODUKCJA: STUDIO FILMÓW RYSUNKOWYCH BIELSKO-BIAŁA, WYTWÓRNIA FILMÓW DOKUMENTALNYCH I FABULARNYCH, KINO ŚWIAT
http://www.astronomia2009.pl/3/index.php?id=11


Załączniki:
kopernik_1.jpg
kopernik_1.jpg [ 28.55 KiB | Przeglądane 4472 razy ]

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.
Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Listopad 2009
PostNapisane: niedziela, 27 września 2009, 18:23 
Offline
Ranga: [8]
Ranga: [8]
Avatar użytkownika

Dołączył(a): niedziela, 6 września 2009, 19:02
Posty: 2845
http://wiadomosci.onet.pl/2049142,16,le ... ,item.html

Nowy model roju Leonidów, uwzględniający najnowsze obserwacje, wskazuje, że w tym roku w listopadzie może nas czekać aktywność sięgająca nawet ponad 200 meteorów na godzinę - informuje Jeremie Vaubaillon z Instytutu Mechaniki Nieba i Obliczania Efemeryd (IMCCE).
Do niedawna wydawało się, że utworzony przez kometę 55P/Tempel-Tuttle rój Leonidów ma okres świetności za sobą. Kometa ta powróciła w najbliższe okolice Słońca w roku 1998 i przez to w latach 1998-2002 można było obserwować deszcze meteorów, które sięgały aktywnością nawet 3 000 zjawisk na godzinę.

Modele teoretyczne opisujące ewolucję roju cząstek wyrzuconych z komety 55P/Tempel-Tuttle na przestrzeni ostatnich kilkuset lat, pokazywały jednak wyraźnie, że rok 2002 był ostatnim, w którym istniała szansa na obserwowanie prawdziwego deszczu meteorów.

Listopad 2008 roku zmienił jednak trochę sytuację. Na początku tego miesiąca Jeremie Vaubaillon przewidział aż dwa dodatkowe momenty wzmożonej aktywności Leonidów 2008. Pierwszy miał wypaść już w nocy z 16 na 17 listopada o godzinie 2.32, kiedy to Ziemia miała się spotkać z materiałem wyrzuconym z komety w roku 1466. Wiązały się z tym dwie dobre wiadomości. Po pierwsze, moment ten był korzystny dla obserwatorów w Polsce. Po drugie, przewidywano 25-100 meteorów na godzinę.

Okazało się, że Vaubaillon trafił niemal w dziesiątkę. Z danych zaprezentowanych na stronie International Meteor Organization wynikało, że najwięcej meteorów z roju Leonidów można było podziwiać w nocy z 16 na 17 listopada w okolicach godziny 2.59, a więc tylko niespełna pół godziny później niż wskazywały modele. W przypadku tak trudnej sprawy, jak modelowanie strumieni meteorowych, przesunięcie typu pół godziny to w zasadzie precyzja idealna.

Co więcej, choć przewidywano aktywność sięgającą od 25 do 100 meteorów na godzinę, prawdzie okazały się najbardziej optymistyczne prognozy. W maksimum można było bowiem podziwiać aż 95 zjawisk na godzinę.

W minioną środę Vaubaillon opublikował wyniki swojego najnowszego modelu. Zamierza je zaprezentować na International Meteor Conference 2009, która odbędzie się w najbliższych dniach w Chorwacji. Z obliczeń wynika, że 17 listopada 2009 roku jest szansa na całkiem dużą aktywność, ze względu na to, że Ziemia spotka się z dwoma śladami pyłowymi wyrzuconymi z komety macierzystej w latach 1466 i 1533.

Do spotkania dojdzie mniej więcej w tym samym momencie, z pierwszym śladem o godzinie 22.43 naszego czasu, a z drugim o 22.50. Złożenie obu tych maksimów może dać liczbę meteorów przekraczająca 200 na godzinę.

Vaubaillon nie wyklucza jednak, że - tak jak w roku 2008 - maksimum przesunie się na moment o pół godziny lub nawet godzinę późniejszy. To akurat byłoby korzystne dla obserwatorów w Polsce, bo radiant roju (miejsce, z którego zdają się wylatywać meteory) znajdujący się w konstelacji Lwa, wraz z upływem nocy wznosi się coraz wyżej nad horyzontem. W prognozowanym momencie radiant znajduje się bowiem tylko 10 stopni nad horyzontem, ale godzinę później już ponad 15 stopni.

To nie koniec dobrych wiadomości dla miłośników astronomii. W tym roku nów Księżyca wypada 16 listopada, a więc stworzy idealne warunki do obserwacji Leonidów. Pozostaje tylko liczyć na dobrą pogodę i opóźnienie maksimum o ponad godzinę.



Tylko czy będzie pogoda ?


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: niedziela, 27 września 2009, 19:32 
Offline
Moderator globalny
Moderator globalny
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 13:48
Posty: 1415
Lokalizacja: Piotrków Trybunalski
To doskonała wiadomość, może warto był by zasadzić się w krzakach na ten rój. ;)
Może udał by się zrobić kilka ładnych fotek. Co powiecie na takie rozwiązanie, aby podzielić się na grupy i spróbować wykonać kilka ładnych zdjęć. A potem będziemy je porównywać może udało by się dostrzec jakieś fajne szczegóły.
Pozdrawiam
Tomasz Wężyk

_________________
Canon EOS 1Ds i klika szkiełek do niego.

WŁASNY INSERTER VIDEO PRZYSTOSOWANY DO OBSERWACJI POZYCJI I ZAKRYĆ.
WŁASNA SŁUŻBA CZASU OPARTA NA SYGNALE DCF77
WŁASNY RADIOTELESKOP W BUDOWIE


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: niedziela, 27 września 2009, 19:37 
Offline
Administrator
Administrator
Avatar użytkownika

Dołączył(a): poniedziałek, 24 sierpnia 2009, 14:27
Posty: 9555
Lokalizacja: Chorzów
Ja się na to piszę. Trzeba pamiętać.

_________________
Pozdrawiam, Marek Substyk
Portal AstroCD, http://www.astrocd.pl, Forum AstroCD, http://www.forum.astrocd.pl
Sklep Allegro AstroCD - literatura i pomoce naukowe dla miłośników astronomiiObrazek facebook.com/Wydawnictwo.AstroCD
Obrazek Mój profil na Facebooku
tel. 880-184-000 (prywatny), e-mail: astrocd@astrocd.pl (prywatne), m.substyk@urania.edu.pl (Urania-PA), marek.substyk@ptma.pl, zarzad@ptma.pl (PTMA);
tel. 575-572-330 (praca), e-mail: katowice@deltaoptical.pl
------------------------------------------------------------

Wielkie Wyprawy Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. USA 2020/Islandia 2020



Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: wrzesień 2009
PostNapisane: niedziela, 27 września 2009, 20:16 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Zagadka kosmicznego atraktora
W wieku XX dał się zauważyć olbrzymi postęp w astronomii pozagalaktycznej. Odkryto inne galaktyki, ekspansję Wszechświata, promieniowanie tła… i zaczęto myśleć, że kosmos nie skrywa już przed nami tajemnic. Okazało się jednak, że to dopiero początek niespodzianek.


Gdy w bezchmurną noc spojrzymy na niebo, zobaczymy wiele gwiazd. Wszystkie należą do naszej Galaktyki. Żeby dostrzec gwiazdy w innych galaktykach, nawet tych najbliższych, potrzeba dużego teleskopu. Astronomia pozagalaktyczna narodziła się więc dopiero w latach 20. XX wieku, gdy ponad wszelką wątpliwość stwierdzono, że mgławice spiralne (jak wówczas nazywano galaktyki) znajdują się poza naszą Galaktyką. W wielkim uproszczeniu można powiedzieć, że astronomia pozagalaktyczna jest niczym geodezja – jej badania opierają się bowiem na pomiarach odległości obiektów – galaktyk, kwazarów czy supernowych. Do jej wyznaczenia można się posłużyć kilkoma metodami.
Najprostsza opiera się na prawie Hubble’a, które stwierdza, że im dalej położona galaktyka, tym szybciej, na skutek ekspansji Wszechświata, od nas się oddala. Relacja ta ma następującą prostą postać: V = H•D, gdzie H jest stałą Hubble’a, D odległością, a V prędkością oddalania obiektu. Znając więc tę prędkość (którą dosyć łatwo można wyznaczyć z obserwacji spektroskopowych) oraz wartość stałej Hubble’a, można wyliczyć odległość. Zadanie to okazało się jednak nie takie proste. Najpierw bowiem trzeba było wyznaczyć stałą Hubble’a, do czego potrzebowano w miarę dokładnie znać odległość do obserwowanych galaktyk. Jeszcze w latach 80. XX wieku panowała duża niepewność, co do wartości stałej H, dziś jednak jest ona znana z dokładnością do kilku procent.

Trudność z pomiarem odległości nie zniechęcała, wręcz przeciwnie – motywowała astronomów do badania galaktyk. Skutkiem tego na przełomie lat 70. i 80. odkryto wielkoskalową strukturę Wszechświata. Okazało się wtedy, że galaktyki wraz z gromadami i supergromadami galaktyk tworzą strukturę przypominającą gąbkę. Materiał owej „gąbki” stanowią galaktyki, a między nimi znajdują się olbrzymie kosmiczne pustki, w których można by zmieścić setki tysięcy galaktyk, podczas gdy w rzeczywistości obserwuje się ich zaledwie kilka, kilkanaście.

Mając opanowaną technikę pomiaru odległości, astronomowie zaczęli mierzyć, w jaki sposób galaktyki się poruszają. Zgodnie z prawem Hubble’a galaktyki cały czas się od nas oddalają, ale jest to tylko ruch powodowany przez ekspansję Wszechświata – galaktyki są unoszone przez puchnącą przestrzeń. Co się jednak dzieje, jeśli same poruszają się w tej przestrzeni? Wówczas zmodyfikowane prawo Hubble’a ma postać V = Vg + H•D, gdzie Vg jest lokalną prędkością galaktyki. Znając więc odległość galaktyki oraz stałą Hubble’a, można wyznaczyć z pomiarów spektroskopowych V, a co za tym idzie lokalną prędkość galaktyki Vg.

Wielkie przyciąganie

Pod koniec lat 80. grupa astronomów pod kierownictwem Donalda Lynden-Bella z Cambridge University odkryła, że duża część obserwowanych galaktyk wykazuje koherentny ruch w jednym kierunku. Skoro tak, coś musi je przyciągać. Ponieważ rejon, do którego galaktyki zmierzały, jest silnie przesłonięty przez zapyloną płaszczyznę naszej Galaktyki, nie można było precyzyjnie wyznaczyć kierunku ich ruchu. Z danych wynikało jednak, że jest on zbieżny z położeniem na niebie gromady galaktyk w gwiazdozbiorze Centaura. Sama supergromada Centaura nie mogła jednak powodować tego ruchu, gdyż galaktyki do niej należące również biorą w nim udział. Centrum grawitacji musiało się znajdować dalej. Wkrótce ochrzczono je Wielkim Atraktorem i oszacowano, że znajduje się w odległości około 50 Mpc (około 155 mln lat świetlnych).

Pierwsze przesłanki świadczące o istnieniu Wielkiego Atraktora pojawiły się już w latach 70., ale z powodu jego trudnego do obserwacji położenia na niebie dopiero systematyczne badania grupy Lynden-Bella przyniosły konkretne wyniki. Później wykazano, że centrum Wielkiego Atraktora jest bezpośrednio przesłonięte przez naszą Galaktykę lub znajduje się poniżej jej płaszczyzny w pobliżu gromady galaktycznej A3627. Szacuje się, że masa Wielkiego Atraktora wynosi około 5×1015 (pięć milionów miliardów) mas Słońca (dla porównania masa przeciętnej galaktyki to około 1011 mas Słońca).

Dokładniejsze obserwacje przyniosły także kolejne zagadki. Okazało się bowiem, że galaktyki znajdujące się za Wielkim Atraktorem wcale nie wykazują ruchu ku niemu. Oznacza to, że musi je przyciągać jakieś inne masywne centrum.
Wiedza i Życie – nr specjalny 5/2009/Krzysztof Bolejko
http://portalwiedzy.onet.pl/4868,12799, ... pisma.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku
Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2, 3  Następna strona

Strefa czasowa: UTC + 2


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 53 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Szukaj:
Skocz do:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL