Planck kończy obserwację Wszechświata
Od ponad czterech lat należący do Europejskiej Agencji Kosmicznej satelita Planck znajdował się w punkcie libracyjnym (Lagrange'a) L2 układu Ziemia-Słońce, z którego rejestrował on dokładnie pozostałe po Wielkim Wybuchu mikrofalowe promieniowanie tła (inaczej promieniowanie reliktowe) przynosząc nam ogrom informacji o tym jak to wszystko się zaczęło. A parę dni temu otrzymał on ostatnie polecenie z Ziemi.
Satelita ten badał anizotropię mikrofalowego promieniowania tła z niespotykaną do tej pory rozdzielczością dostarczając nam obraz Wszechświata jakiego jeszcze nie znaliśmy. A zakończenie misji nie oznacza wcale, że nie przyniesie on nam jeszcze nowych, ciekawych odkryć gdyż zdołał on zebrać tyle danych, iż astronomowie jeszcze przez długie lata będą mieli z czym pracować.
Początek końca misji miał miejsce już w sierpniu gdy satelita został wypchnięty ze stabilnego punktu libracyjnego L2 w stronę orbity parkingowej wokół Słońca. W ostatnich dniach Planck otrzymał szereg zadań tak aby wypalił resztkę paliwa, aż w końcu teraz Jan Tauber z ESA wysłał mu komendę wyłączenia nadajnika.
Żegnamy tym samym bardzo udanego satelitę, a wykonaną z jego pomocą najdokładniejszą mapę Wszechświata zobaczyć możecie niżej.
Źródło ESA
http://www.geekweek.pl/aktualnosci/1764 ... zechswiata

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Cztery komety na polskim niebie
Dysponując średniej wielkości lornetką jesteśmy obecnie w stanie zobaczyć aż cztery komety - poinformował PAP dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie.

Jak powiedział, listę otwiera kometa 2P/Encke - rekordzistka, jeśli chodzi o okres orbitalny, który wynosi tylko 3,3 roku. To już ponad sześćdziesiąty obserwowany powrót tej komety - tym razem wyjątkowo korzystny do obserwacji.
2P/Encke przechodzi obecnie z konstelacji Lwa do Panny i ma jasność około 8 magnitudo, a więc jest 6-7 razy słabsza od najsłabszych gwiazd widocznych gołym okiem. Najlepiej ją obserwować nad ranem. Około godziny przed wschodem Słońca odnajdziemy ją 30 stopni nad wschodnim horyzontem - opisał astronom.

Dowiedz się więcej: Kometa na 2P/Encke

Dodał, że w drugiej połowie nocy panują świetne warunki do obserwacji komety C/2013 R1 (Lovejoy). Ma ona blask bardzo podobny do 2P/Encke, ale warunki do jej obserwacji są lepsze.

- Odnajdziemy ją w konstelacji Małego Psa. Około godziny 4:30 naszego czasu kometa góruje na wysokości prawie 50 stopni nad południowym horyzontem - powiedział dr Olech.

Kolejna kometa - poinformował naukowiec - której blask sięga okolic 8 magnitudo. to C/2012 X1 (LINEAR). To jednocześnie największa niespodzianka, bo obiekt jest wyraźnie jaśniejszy niż oczekiwano. Obecnie przemieszcza się z konstelacji Warkocza Bereniki do Wolarza i widać go nad ranem, na wysokości prawie 30 stopni nad wschodnim horyzontem.

- Czwartą kometą jest słynna i zapowiadana jako kometa stulecia C/2012 S1 (ISON). Z całej czwórki omawianych komet, jak na razie, jest ona najsłabsza, bo jej blask ocenia się na 9-10 magnitudo. Wchodzi ona jednak w etap bardzo szybkiego wzrostu jasności i z dnia na dzień jej dojrzenie będzie łatwiejsze. C/2012 S1 (ISON) świeci teraz w gwiazdozbiorze Lwa i jest kolejnym obiektem, który najlepiej obserwować nad ranem. Około godziny 5 rano odnajdziemy ją prawie 40 stopni nad południowo-wschodnim horyzontem - opisał astronom.

Dowiedz się więcej: Kometa C/2012 S1 (ISON) - zobacz pierwsze zdjęcia

Jego zdaniem obecny rok jest wyjątkowy pod względem jasnych komet. Oprócz czterech wymienionych, w pierwszej połowie dostępne obserwacjom gołym okiem były komety C/2011 L4 (PanSTARRS) i C/2012 F6 (Lemmon) - przypomniał dr Olech.

aol/ agt/(PAP)
http://odkrywcy.pl/kat,1038063,title,Cz ... aid=61190b
(fot. peresanz - Fotolia.com)

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Nasza Galaktyka łopocze jak flaga na wietrze
Dla każdego, kto chociaż trochę interesuje się astronomią nie jest zaskoczeniem to, że nasza Droga Mleczna znajduje się w ciągłym ruchu. Jako galaktyka spiralna obraca się ona wokół swego centrum. Jednak, co ciekawe, naukowcy odkryli również, że Droga Mleczna podlega również zmienności prostopadle do płaszczyzny galaktyki. Przypomina to nieco łopot gigantycznej flagi na wietrze.
Odkrycie zostało dokonane przez międzynarodowy zespół naukowców pod kierunkiem Mary Williams z Leibniz Institute for Astrophysics z Poczdamu. Zanim specjaliści doszli do takich wniosków eksperci obserwowali prawie pół miliona gwiazd wokół Słońca w ramach eksperymentu obliczonego na dokonanie pomiaru prędkości radialnej (RAVE).

Wykonano wiele modeli 3D, które pomogły zrozumieć złożone ruchy gwiazd. Stworzono dzięki temu kilka wariantów Galaktyki, które rozchodząc się w wielu kierunkach, tworzą coś na kształt chaotycznej fali. W tym momencie nadal nie wiadomo, co powoduje taki ruch. Wśród możliwych przyczyn wskazano mieszanie się ramion spiralnych Galaktyki, albo fluktuacje wynikające z wcześniejszych mniejszych galaktyk wchłoniętych przez naszą.
Źródło: New Scientist
Dodaj ten artykuł do społeczności
http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/nas ... ga-wietrze

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Kometa ISON właśnie przecina orbitę Ziemi
Kometa ISON, która zapowiadana jest jako kometa stulecia, właśnie przecina orbitę Ziemi w miejscu przez które nasza planeta przejdzie w połowie stycznia. Czy coś nam z tego powodu grozi?
Naukowcy mówią o czterech najważniejszych datach związanych z kometą stulecia, znaną pod nazwą ISON. Pierwsza, kluczowa data, to 28 listopada. Wówczas kometa ma się znajdować w odległości zaledwie 1 miliona kilometrów od powierzchni Słońca.
Od tego co wówczas się stanie, zależeć będą dalsze losy komety, jak i to czy ujrzymy ją na ziemskim niebie jaśniejszą od Księżyca w pełni. Warianty przedstawiane przez naukowców są trzy.
Według pierwszego kometa podczas swojego przelotu w pobliżu naszej gwiazdy rozpadnie się, a pozostałe po niej kawałki stworzą osobne, mniejsze komety, poruszające się po tej samej orbicie.
Drugi wariant zakłada, że owe fragmenty zaczną się poruszać po innych orbitach i wówczas mogą zacząć stanowić zagrożenie dla Ziemi. Trzeci wariant jest najmniej pomyślny dla obserwatorów, ponieważ kometa ma zgodnie z nim spłonąć w słonecznej atmosferze.
Wówczas z podziwiania jej na ziemskim niebie będą nici. Będzie jednak w zamian coś innego. W historii zdarzało się, że mniejsze kawałki były przyciągane przez Słońce i płonęły w jego atmosferze, czasem powodując okazałe rozbłyski i wyrzuty masy (wiatru słonecznego), również w kierunku Ziemi.
Jeśli to zjawisko się powtórzy, to nasza planeta znajdzie się w zagrożeniu, ponieważ naładowane cząstki mogą, o ile wyrzut będzie silny, uszkadzać satelity oraz sieć energetyczną.
Zakładając jednak, że kometa przetrwa spotkanie ze Słońcem, kolejną ważną datą byłby 26 grudnia, czyli drugi dzień świat Bożego Narodzenia. Kometa przeleci wtedy najbliżej Ziemi w odległości 64 milionów kilometrów. O ile jej trajektoria zostanie niezmieniona, to w żadnym razie nic nam nie grozi, bo odległość od niej będzie olbrzymia.
Trzecia data to połowa stycznia. Ziemia wejdzie wówczas w pas drobin skalnych, które właśnie w tej chwili pozostawia za sobą kometa przecinając orbitę po której porusza się nasza planeta. Od tego ile materiału skalnego zostawi, zależeć będzie czekający nas spektakl "spadających gwiazd".
Niektórzy naukowcy sądzą, że nastąpi prawdziwy deszcz meteorów, który może przynieść ze sobą upadek tak dużego meteorytu, jak w lutym tego roku w Czelabińsku w Rosji. Czyżby miała się potwierdzić biblijna przepowiednia, że "gwiazdy niebieskie spadną na ziemię"?
Mimo, że badamy komety od dziesiątek lat, to jednak nadal niewiele o nich wiemy, a co za tym idzie, wciąż mamy bardzo wiele problemów z przewidywaniem tego, co ze sobą przyniosą.
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/11 ... bite-ziemi

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Przelot nad Marsem
Od dziesięciu lat należąca do ESA sonda Mars Express Orbiter orbituje wokół Czerwonej Planety cały czas wykonując jej zdjęcia. Ostatnio zostały one połączone w trójwymiarową mapę o wysokiej rozdzielczości dzięki czemu możemy zobaczyć jak wygląda przelot nad powierzchnią Marsa. A wygląda, cóż, nieziemsko.
http://www.geekweek.pl/aktualnosci/1767 ... nad-marsem

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Teleskop Hubble'a sfotografował Proximę Centauri
Astronomowie korzystający z kosmicznego teleskopu HST (Hubble Space Telescope) wykonali bardzo dokładne zdjęcie najbliższej gwiazdy względem Układu Słonecznego, Proxima Centauri.
Gwiazda ta to tak zwany czerwony karzeł, czyli ma rozmiary i jasność mniejsze niż nasze Słońce, które stanowi w tym wypadku punkt odniesienia. Ze względu na niewielką jasność gwiazdę tą odkryto dopiero w 1915 roku. Dokonał tego południowoafrykański astronom Robert Innes.
Proxima Centauri jest oddalona od Ziemi o 4 lata świetlne i stanowi cześć systemu potrójnego Alfa Centauri. Jest to tak zwana gwiazda zmienna, co oznacza, że jej jasność podlega okresowym fluktuacjom. Zazwyczaj nie da się jej obserwować gołym okiem, ale bywają okresy nagłego wzrostu jasności. Takie obiekty nazywają się w nomenklaturze astronomicznej gwiazdą rozbłyskową.
Nadal nie wiadomo czy w jej okolicy nie znajdują się planety, a wiadomo, że w okolicy czerwonych karłów znajduje się ekosfera umożliwiająca istnienie życia. Planetę odkryto w pobliskiej Alfa Centauri A, jednak jest w miejscu, które jest po prostu za ciepłe dla podtrzymania znanych nam form życia.
Warto dodać, że Proxima Centauri jest rozważana, jako ewentualny cel lotu międzygwiezdnego. Aby jednak tego dokonać potrzebne są silniki nowej generacji. Sonda kosmiczna Voyager, poruszająca się z prędkością 17 km/s na dotarcie tam potrzebowałaby aż 10 tysięcy lat. Gdyby jednak kiedyś ludziom udało się dotrzeć do Proxima Centauri nasze Słońce świeciłoby, jako jasna gwiazda o magnitudzie +0,4 i z tamtej perspektywy znajdowałaby się w gwiazdozbiorze Kasjopei.
http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/tel ... e-centauri
Dodaj ten artykuł do społeczności
Proxima Centauri - Źródło: NASA/ESA/HST

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Pierwsze zdjęcie komety C/2012 S1 ISON wykonane w podczerwieni
Zespół astronomów pod kierownictwem dr Takafumi Ootsubo z Tohoku University (Japonia) sfotografował kometę C/2012 S1 (ISON). Dokonano tego za pomocą 8,2-metrowego teleskopu Subaru. Informacja została podana na stronie internetowej Narodowego Obserwatorium Astronomicznego Japonii.
Zdjęcie komety ISON zostało wykonane w podczerwieni. Ujęć dokonano w dniach 19 i 21 października. Dokonano tego przed świtem, bo wtedy są najlepsze warunki do obserwacji. Gdy wykonywano zdjęcia kometa znajdowała się w odległości około 230 milionów km od Ziemi. Wcześniej naukowcy postawili hipotezę, wedle której kometa może zostać zniszczona zanim doleci do Słońca. Jednak wszystkie kolejne zdjęcia wskazują na to, że struktura jej komy się nie zmieniła.
Warto zauważyć, że zespół dr Ootsubo jest pierwszym, który sfotografował kometę w podczerwieni. Astronomowie uzyskali również dane spektroskopowe, które zostaną wykorzystane do analizy pyłu komety. Ponadto, jak twierdzą astronomowie, wyniki analiz nie tylko przyczynią się do lepszego zrozumienia natury komet, ale także dadzą wgląd w historię Układu Słonecznego.
Dodaj ten artykuł do społeczności
http://tylkoastronomia.pl/wiadomosc/pie ... dczerwieni
Kometa C/2012 S1 ISON sfotografowana przez zespół japońskich astronomów z wykorzystaniem Subaru Telescope / NAOJ

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

O polskiej astronautyce na spotkaniu w Warszawie
O polskiej astronautyce - wczoraj, dziś i jutro będą dyskutować 22 listopada w Warszawie naukowcy i przedstawiciele sektora kosmicznego. Można jeszcze dołączyć do grona prelegentów lub słuchaczy otwartej konferencji.
Spotkanie organizują: Fundacja "Pociąg do Gwiazd", Centrum Badań Kosmicznych PAN oraz Muzeum Techniki. W programie premierowy pokaz filmu "Polska Rzeczpospolita Kosmiczna".

Konferencja „Polska w kosmosie wczoraj, dziś, jutro” zostanie zorganizowana w dzień po starcie pierwszego polskiego satelity naukowego "Lem", dla uhonorowania tego historycznego wydarzenia.

O kondycji i przyszłości polskiego sektora kosmicznego będą rozmawiać naukowcy, inżynierowie, przedstawiciele stowarzyszeń i organizacji związanych z sektorem kosmicznym, biznesu i administracji. W dyskusji wezmą udział twórcy pierwszych polskich satelitów, naukowych, konstruktorzy polskich rakiet i łazików marsjańskich.

Organizatorzy zachęcają zainteresowanych badaczy do wygłoszenia wykładu bądź przedstawienia prezentacji o czasie trwania nie dłuższym niż piętnaście minut, która wpisywałaby się w tematykę jednej z trzech sesji.

Pierwsza część spotkania będzie wprowadzeniem do historii polskich badań atmosfery i przestrzeni kosmicznej. Wystąpienia zebrane będą pod hasłem "Od rakiet Meteor do satelity Lem".

Druga sesja - "Polska aktywność kosmiczna dziś" - będzie poświęcona polskiemu sektorowi kosmicznemu w kontekście członkostwa w Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA). Wykładowcy spróbują podsumować pierwszy rok członkostwa w gronie państw ESA, a także odpowiedzieć na pytanie, co robić, by skutecznie pobudzić innowacyjność polskiej gospodarki.

Uczestniczy trzeciej sesji - "Polska w kosmosie jutro" - zastanowią się nad strategią narodową, celami i szansami polskiego sektora kosmicznego w najbliższych latach na tle innych państw rozwiniętych.

Podczas konferencji odbędzie się premiera filmu "Polska Rzeczpospolita Kosmiczna", który podsumowuje dotychczasowe wysiłki Polaków na rzecz poznania tajemnic wszechświata.

"Pierwsze zdjęcia zrealizowaliśmy w 2010 roku. Po prawie czterech latach, dziesiątkach godzin materiału i setkach godzin pracy, film jest gotowy do zaprezentowania światu" – mówi Marcin Mazur, producent i główny realizator filmu.

Kamera zarejestrowała wypowiedzi osób zawodowo związanych z technologiami i przemysłem kosmicznym, jak również amatorów, którzy przez swą działalność wspierają polskie dążenia do komercjalizacji technologii kosmicznych. Są to m.in. gen. Mirosław Hermaszewski - pierwszy i jedyny polski kosmonauta, prof. Marek Banaszkiewicz - dyrektor CBK PAN, prof. Jacek Walczewski - twórca i koordynator projektu polskich rakiet Meteor i Tomasz Zawistowski - koordynator projektu BRITE-PL.

Link do zwiastuna w serwisie Youtube: http://www.youtube.com/watch?v=Yl2sHVX6R3o

Chęć uczestnictwa w konferencji, jak i w premierze filmu można zgłosić do 14 listopada na adres: konferencja@pociagdogwiazd.org lub w razie problemów z dostarczeniem wiadomości, zgłoszenie należy wysłać na adres: pociagdogwiazd@yahoo.com

Wiadomość powinna zawierać imię, nazwisko i funkcję uczestnika. Osoby planujące wygłosić wykład muszą również wskazać nazwę reprezentowanej placówki oraz tytuł wykładu lub prezentacji. Liczba miejsc jest ograniczona. Osoby zakwalifikowane otrzymają informację potwierdzającą przyjęcie zgłoszenia.

Konferencja odbędzie w godz. 10.00-19.00 w Muzeum Techniki w Warszawie, w Pałacu Kultury i Nauki. Wstęp bezpłatny.

PAP - Nauka w Polsce

http://www.naukawpolsce.pap.pl/aktualno ... zawie.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.