"Hallo" z kosmosu dla Gdańska
Gdańsk dostaje pozdrowienia nie z tej ziemi. Trzej astronauci NASA i Japońskiej Agencji Kosmicznej wysłali mieszkańcom miasta filmowe pozdrowienia i życzenia z okazji 400. rocznicy urodzin Jana Heweliusza. Pozdrowienia wkrótce zostaną umieszczone w Kapsule Czasu na wieży miejskiego ratusza.
Ron Garan, Mike Fossil i Satoshi Furakawa przebywają na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) z 28. misją w jej historii. Poniedziałkową noc wykorzystali do przekazania życzeń mieszkańcom.
"Gratulacje dla Gdańska"

- Wysyłamy najlepsze życzenia do Gdańska, który świętuje 400. rocznicę urodzin Jana Heweliusza, niezwykłego naukowca, którego prace są do dziś dnia tak istotne dla astronomii i rozwoju kosmosu - powiedział przed kamerą Mike Fossil, a Furakawa dodał: - Niech przykład Heweliusza będzie inspiracją dla studentów z Gdańska do rozwoju i odnoszenia sukcesów, szczególnie na polu nauki. Wszystkie najlepszego i wielkie gratulacje dla Gdańska! - zakończył, po czym cała trójka powoli uniosła się w kabinie ISS, jakby na potwierdzenie przebywania w przestrzeni kosmicznej, w świecie pozbawionym grawitacji.
Film w Kapsule Czasu

Teraz pendrive z nagraniem dołączy do innych symboli miasta Neptuna i zostanie umieszczony w wieży głównego gdańskiego ratusza. Ta po kilku miesiącach odzyska swój hełm. W sąsiedztwie budowli pojawiły się już dźwigi i robotnicy, którzy w następnych dniach przeprowadzą skomplikowaną operację umieszczania hełmu na wysokości 49 metrów nad ziemią.

Film z kosmosu spocznie obok okolicznościowej monety wybitej w 2009 roku z okazji 20. rocznicy pierwszych wolnych wyborów w Polsce, karty do miejskiej biblioteki i Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, biletu komunikacji miejskiej z logo Gdańska na Euro 2012 i zdjęcia mieszkańców zrobionego na ul. Długiej podczas Światowego Zjazdu Gdańszczan.
http://www.tvn24.pl/-1,1714946,0,1,pozd ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Statek kosmiczny rozbił się we wschodniej Rosji
Kosmiczny statek transportowy Progress, którego nie udało się wyprowadzić na właściwą orbitę, spadł na ziemię we wschodniej Rosji - poinformowała AFP, powołując się na agencję Interfax.

Statek spadł w rejonie Republiki Ałtaju. Lokalne ministerstwo ds. sytuacji nadzwyczajnych, na które powołuje się agencja, podało, że "według wstępnych danych w miejscu upadku Progressu nie ma ofiar i zniszczeń, zarejestrowano jedynie silny wybuch".

Start odbył się bez przeszkód z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Rosyjska Agencja Kosmiczna potwierdziła, że statek nie osiągnął odpowiedniej orbity i spadł na ziemię.
Na razie na miejsce upadku kosmicznej ciężarówki nie mogą wylecieć śmigłowce, bo pogorszyła się pogoda, a poza tym zrobiło się już ciemno (różnica czasu między Polską a Ałtajem to sześć godzin).

Zdaniem przedstawiciela syberyjskiego oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk Aleksandra Puzanowa, upadek fragmentów statku nie powinien wywołać żadnych niebezpiecznych sytuacji. Puzanow, który obserwował w Bajkonurze nieudany start rakiety Sojuz ze statkiem transportowym Progress M-12M, zamierza lecieć w czwartek na Ałtaj, by dołączyć do poszukiwań fragmentów rakiety. - Na razie nie wiadomo, co się naprawdę wydarzyło - powiedział.

Utworzono komisję do zbadania nieudanego wystrzelenia Progressu. Rosyjska Federalna Agencja Kosmiczna (Roskosmos) zapewnia, że środowy incydent nie wpłynie na zapewnienie właściwych warunków załodze ISS.

Progress M-12M z ładunkiem ponad 3,5-tony miał dotrzeć na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) 26 sierpnia. Po zakończeniu programu lotów amerykańskich wahadłowców transport na stację zależy właśnie w dużej mierze od statków rosyjskich.

Na ISS jest obecnie sześciu astronautów: trzej Rosjanie, dwaj Amerykanie i Japończyk. Możliwe, że przez brak zaopatrzenia, załoga stacji będzie musiała skrócić planowany na niej pobyt.

Była to kolejna w ostatnim czasie porażka rosyjskich inżynierów. W grudniu rosyjska agencja kosmiczna straciła trzy satelity nawigacyjne, w lutym fiaskiem zakończył się start satelity wojskowego, w zeszłym tygodniu bez wieści przepadł satelita telekomunikacyjny.


http://wiadomosci.wp.pl/kat,18032,title ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Ziemskie życie mogło dotrzeć na Marsa i Jowisza
Naukowcy z Narodowego Autonomicznego Uniwersytetu Meksyku (UNAM) przeprowadzili największe do tej pory symulacje dotyczące rozprzestrzeniania się w Układzie Słonecznym materii pochodzącej z Ziemi - informuje BBC.
Każda z pięciu przeprowadzonych symulacji zakładała zderzenie z Ziemią obiektów o różnej masie i prędkości, które powodowały wyrzucenie w przestrzeń kosmiczną ponad 10 tys. cząsteczek. Następnie ruch cząstek, przebiegający zgodnie z oddziaływaniem grawitacyjnym Słońca, planet i innych ciał niebieskich, był przewidywany na następne 30 tys. lat.
Wyniki sugerują, że tego typu uderzenia mogły w przeszłości wynieść nawet stukrotnie więcej ziemskich organizmów żywych na Marsa lub na księżyce Jowisza i Saturna niż do tej pory zakładano.
Badania przeprowadzone na UNAM opierają się na odwróconej hipotezie panspermii, sformułowanej na przełomie XIX i XX wieku przez Svante Augusta Arrheniusa. Hipoteza panspermii zakłada, że życie na Ziemi jest pochodzenia kosmicznego i dostało się przez znajdujące się w kosmosie przetrwalniki bakterii, np. za pośrednictwem komet.
Badania przeprowadzona przez zespół Mauricio Reyes-Ruiza zakładają, że to organizmy żywe powstałe na Ziemi rozprzestrzeniły się w Układzie Słonecznym.
Najważniejszą kwestią pozostaje, czy wyniesione w kosmos organizmy przetrwałyby taką podróż. - Odnaleziono już na Ziemi zarodniki bakteryjne sprzed 40 milionów lat i wiemy, że są one mocno uodpornione na skutki promieniowania - powiedział dr Steinn Sigurdsson z Pennsylvania State University, który przeprowadza podobne badania. Dowiedziono także, że inne ziemskie stworzenia - niesporczaki - potrafią przeżyć w próżni kosmicznej
http://wiadomosci.onet.pl/nauka/ziemski ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Wstrzymują starty po wypadku statku kosmicznego
Rosja wstrzymała eksploatację rakiet nośnych Sojuz w następstwie katastrofy bezzałogowego transportowego statku kosmicznego Progress, który w środę runął na ziemię tuż po starcie z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie.

- Podjęto decyzję o zawieszeniu wystrzeliwania rakiet Sojuz do czasu ustalenia przyczyn wypadku - powiedział anonimowy przedstawiciel władz, cytowany przez agencję Interfax.

Rakieta Sojuz-U z bezzałogowym transportowym statkiem kosmicznym Progress M-12M została wystrzelona z dzierżawionego przez Rosję kosmodromu Bajkonur w środę o godzinie 17 czasu moskiewskiego (godzina 15.00 czasu polskiego). W piątek statek z kilkoma tonami zaopatrzenia miał dolecieć na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS).
Według rosyjskiej Federalnej Agencji Kosmicznej (Roskosmos), Progress M12-M nie został wprowadzony na właściwą orbitę na skutek awarii silników trzeciego członu rakiety Sojuz-U i rozbił się w tajdze około 40 km od miejscowości Beżel-Bik, w rejonie czojskim, na terytorium rosyjskiej Republiki Ałtaju. Wypadek nastąpił w 325. sekundzie lotu.

Władze utrzymują, że w miejscu, w którym spadł Progress M12-M, mogli przebywać jedynie drwale i zbieracze owoców leśnych. Wszelako nie ma informacji o ofiarach w ludziach bądź zniszczeniach na ziemi.

W tej słabo zaludnionej okolicy, znajdującej się przy granicy z Chinami, Mongolią i Kazachstanem, trwają poszukiwania fragmentów statku. Ministerstwo ds. sytuacji nadzwyczajnych przestrzega miejscową ludność przed próbami dotarcia do szczątków statku na własną rękę. Resort zaznacza, że są one toksyczne.

Rosyjskie Centrum Kontroli Lotów kosmicznych zapewniło, że na ISS znajdują się zapasy, które wystarczą astronautom do przybycia kolejnego Progressu. Centrum wykluczyło możliwość ewakuacji załogi ISS.

Na stacji pracuje obecnie sześciu astronautów: trzej Rosjanie - Andriej Borisenko, Aleksandr Samokutjajew i Siergiej Wołkow, dwaj Amerykanie - Ronald Garan i Michael Fossum oraz Japończyk Satoshi Furukawa.

Nowa zmiana astronautów ma się udać na ISS w końcu września. Natomiast start następnego bezzałogowego statku transportowego planowany jest na październik.

Progress M-12M miał dostarczyć na stację 2,67 tony ładunków, w tym żywność, wodę i tlen dla załogi, książki, pejzaże rosyjskiego malarza Aleksandra Szyłowa i prezenty, środki higieny osobistej i bieliznę, a także paliwo, aparaturę do eksperymentów naukowych i sprzęt dla amerykańskiej części stacji. Statek był ubezpieczony na 3 mld rubli (104 mln dolarów).

Od chwili zakończenia amerykańskiego programu lotu wahadłowców, rosyjskie statki kosmiczne pozostają jedynym środkiem dostawy zaopatrzenia dla ISS. NASA zawarła też z Roskosmosem kontrakt na załogowe loty w latach 2014-15 na sumę 753 mln USD.

Środowy incydent to pierwsza w historii katastrofa Progressa. Te bezzałogowe transportowe statki kosmiczne są eksploatowane od stycznia 1978 roku. Łącznie wystrzelono już 135 Progressów.

W przypadku rakiet Sojuz-U było to 21. takie zdarzenie (na 769 startów). Załogowe statki kosmiczne Sojuz wynoszone są na orbitę za pomocą rakiety Sojuz-FG, zmodyfikowanej wersji Sojuz-U.

Rosyjskie media przypominają, że Progress M-12M to już czwarty aparat kosmiczny utracony przez Rosję w ciągu ostatnich dziewięciu miesięcy.

W grudniu 2010 roku rakieta nośna Proton-M utopiła w Oceanie Spokojnym w rejonie Hawajów trzy satelity systemu nawigacyjnego Glonass. W lutym tego roku właściwej orbity nie osiągnął satelita wojskowy Geo-IK-2, wyniesiony za pomocą rakiety Rokot. A w zeszłym tygodniu, 18 sierpnia, niepowodzeniem zakończyło się wystrzelenie rakiety Proton-M z satelitą telekomunikacyjnym Express-AM4.

Dziennik "Kommiersant" podliczył, że wszystkie te niepowodzenia kosztowały już budżet państwa co najmniej 16 mld rubli (554 mln dolarów). W ocenie gazety, zdarzenia te jednoznacznie świadczą o głębokim kryzysie, w jakim znajduje się przemysł rakietowo-kosmiczny Rosji.

Także cytowany przez dziennik "Moskowskije Nowosti" profesor Jurij Karasz z Rosyjskiej Akademii Kosmonautyki im. Konstantego Ciołkowskiego uważa, że katastrofa Progressa jest "nieprzyjemnym sygnałem, świadczącym o systemowym kryzysie całej branży kosmicznej". - To uderzenie w jeden z filarów, na których opiera się rosyjska kosmonautyka - podkreślił.
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title, ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Rosyjski statek kosmiczny spadł na ziemię
Statek transportowy miał dostarczyć zapasy dla szóstki astronautów, przebywających na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Szczątki maszyny spadły na terytorium Syberii
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title, ... video.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Czarna dziura pożarła gwiazdę!
Po raz pierwszy w historii naukowcy z NASA zaobserwowali na żywo jak czarna dziura wchłania gwiazdę!

W bieżącym numerze „Nature” pojawiły się dwa artykuły dotyczące niezwykłego zdarzenia, które miało miejsce pod koniec Marca. Naukowcy wykryli wówczas, że do Ziemi dotarło silne promieniowanie oraz błysk o ogromnej energii, którego źródło znajdowało się gdzieś w konstelacji Smoka. Szybko okazało się, że badacze dostrzegli coś wyjątkowego. Naukowcy początkowo przypuszczali, że emisja, którą po raz pierwszy zarejestrował satelita Swift agencji NASA 28 marca, była rezultatem zapadnięcia się, czyli śmierci gwiazdy, ale tego rodzaju rozbłysk trwa zazwyczaj tylko kilka godzin.
Po bliższym zbadaniu zjawiska przez dwa niezależne zespoły uczonych, okazało się, że to czarna dziura rozerwała gwiazdę, która znalazła się zbyt blisko niej, przed jej pochłonięciem. Fragmenty umierającej gwiazdy zostały zamienione w energię widoczną w postaci potężnego i długotrwałego rozbłysku.

Do tego wydarzenia doszło w galaktyce konstelacji Smoka, odległej od Ziemi o 3,8 mld lat świetlnych. - To jest bez wątpienia coś całkiem innego od wszystkich obserwowanych przez nas dotychczas eksplozji - powiedział Joshu Bloom z kalifornijskiego uniwersytetu Berkeley,
Czarne dziury są swego rodzaju "kosmicznymi odkurzaczami", zagęszczeniami materii o tak niewiarygodnie wielkiej sile grawitacji, że pochłaniają nawet światło. Dlatego są niedostępne dla obserwacji astronomicznych. Zazwyczaj znajdują się w centrach galaktyk (również w centrum naszej galaktyki Drogi Mlecznej) zasysając gaz, pył i gwiazdy, które znajdą się zbyt blisko nich.
Astronomowie mogą wykryć obecność czarnych dziur jedynie po świetle emitowanym przez materię, na krótko przed jej wchłonięciem.

Każda galaktyka, a więc także i nasza, posiada w swoim sercu czarna dziurę, wielokrotnie przewyższającą swą masą masę gwiazdy centralnej. Gdy gwiazda zaczyna się zbliżać do czarnej dziury, ta oddziałuje na nią z potężną siłą i rozrywa. Wyrzucana jest ogromna ilość gazów, które podgrzewają się do milionów stopni Celsjusza. Magnetyzm czarnej dziury jest tak silny, że wkrótce do jej czeluści zostają wciągnięte nie tylko pozostałości gwiazdy ale i światło wcześniej przez nią emitowane. Astronom Andrew Levan z brytyjskiego uniwersytetu Warwick, zapytany czy do tego rodzaju zjawiska mogłoby dojść w naszym sąsiedztwie w Drodze Mlecznej, odpowiedział, że teoretycznie tak, ale prawdopodobieństwo jest bardzo małe.
http://odkrywcy.pl/kat,111402,title,Cza ... caid=6ce92

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Niezwykłe zdjęcie z kosmosu. To Oczy Panny
Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) opublikowało zdjęcie pary galaktyk w konstelacji Panny, zwanych Oczami. Zdjęcie uzyskano w ramach projektu Kosmiczne Klejnoty ESO, który ma dostarczać zdjęcia obiektów astronomicznych na potrzeby edukacyjne i popularyzacji astronomii.
Galaktyki NGC 4435 i NGC 4438, zwane też Oczami (The Eyes), znajdują się mniej więcej 50 mln lat świetlnych od Ziemi. Natomiast dystans pomiędzy dwoma galaktykami to około 100 tys. lat świetlnych. Gdy na tę parę galaktyk spojrzeć przez teleskop średniej wielkości, przypominają one parę świecących w ciemnościach oczu.
Centra obu galaktyk wyglądają podobnie, ale już zewnętrzne ich obszary są całkowicie różne. Galaktyka NGC 4435, widoczna po prawej stronie zdjęcia, jest zwarta i prawie nie ma pyłu, ani gazu. Natomiast w znajdującej się po lewej NGC 4438 wyraźnie widać pasmo pyłu oraz gaz rozciągający się aż do brzegów fotografii.
Obecny kształt galaktyk to prawdopodobnie efekt ich kolizji ze sobą. Zderzenie galaktyk zaburzyło spiralną strukturę NGC 4438, a mniejsza NGC 4435 utraciła sporą część swojej masy i większość gazu oraz pyłu. Według niektórych modeli komputerowych, te procesy mogły zajść 100 mln lat temu, wtedy to galaktyki zbliżyły się na odległość 16 tys. lat świetlnych.
Według innej z hipotez, winowajczynią jest niewidoczna na zdjęciu olbrzymia galaktyka eliptyczna Messier 86, bowiem najnowsze obserwacje ujawniają obecność włókien gazu ciągnących się właśnie w jej kierunku.
Para galaktyk Oczy oraz galaktyka Messier 86 należą do bogatej gromady galaktyk w Pannie. W tak mocno zaludnionych galaktykami obszarach kolizje mogą być dość częste, może zatem obecny wygląd Oczu to efekt zarówno zbliżenia NGC 4438 i NGC 4435, jak i oddziaływań z Messier 86.
Zaprezentowane zdjęcie zostało wykonane za pomocą Bardzo Dużego Teleskopu (VLT). Jest pierwszym uzyskanym w ramach nowego projektu edukacyjnego prowadzonego przez ESO.
Projekt Kosmiczne Klejnoty ESO korzysta z czasu obserwacyjnego na teleskopach ESO w momencie, gdy warunki pogodowe nie są odpowiednie do prowadzenia obserwacji naukowych. Celem projektu jest uzyskanie intrygujących i spektakularnych zdjęć kosmosu dla celów edukacyjnych oraz popularyzacji astronomii. Zdjęcia będą też dostępne dla naukowców poprzez archiwum naukowe ESO.
http://wiadomosci.onet.pl/nauka/niezwyk ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Astronauci ukazują piękno Irene
Potężny huragan imieniem Irene, który przetacza się obecnie nad Wyspami Bahama, jest bacznie obserwowany przez astronautów ze Stacji Kosmicznej, którzy uwiecznili jego nieocenione piękno.
Huragan Irene przynosi ulewne deszcze i wichury na Bahamach. Rajskie wyspy są odcięte od świata, ponieważ całkowicie wstrzymano żeglugę morską i zamknięto wszystkie lotniska.
Przez następne 2 dni huragan będzie czynił zniszczenia, które stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia ponad 300 tysięcy mieszkańców i turystów.
Z Irene nie ma żartów, ponieważ wiatr wieje na wyspach ze stałą prędkością 185 km/h, a w porywach do nawet 240 km/h.
Z łatwością łamie palmy, zrywa dachy z domów i przesuwa samochody. Najgęściej zaludnione obszary Bahamów, w tym stolica, wciąż przygotowują się na najgorsze.
Oko huraganu przejdzie tam dzisiaj po południu czasu polskiego. To właśnie wtedy wiatr i opady deszczu będą najsilniejsze.
Irene może się stać huraganem przedostatniej, czwartej kategorii, z wiatrem osiągającym nawet 210 km/h, w porywach 260 km/h. Miejscowe media mówią wprost o apokalipsie.
Następnie huragan powędruje na północ z prędkością 20 km/h. W nocy z soboty na niedzielę (27/28.08) oko przejdzie nieco na wschód od Przylądka Hatteras w Karolinie Północnej. Obowiązkowa ewakuacja rozpoczęła się tam we wtorek (23.08) z samego rana.
W niedzielę (28.08) Irene zacznie pustoszyć Waszyngton, następnie Filadelfię i wreszcie Nowy Jork i Boston. Wszędzie spodziewane są potężne ulewy, wichury i wysokie fale sztormowe.
Jak ostrzegają amerykańskie media, metropolie nie są przygotowane na żywioł, o czym może świadczyć ostatnie trzęsienie ziemi. Ludność zamiast postępować zgodnie z wytycznymi władz, wpadła w panikę.
Ostatnie prognozy Krajowego Centrum ds. Huraganów (NHC) wskazują na to, że Irene będzie w Waszyngtonie i Nowym Jorku huraganem pierwszej lub drugiej kategorii. To oznacza wiatr o stałej prędkości około 150 km/h. Poważne zniszczenia są w takim przypadku nieuniknione, a działania prewencyjne mogą jedynie ograniczyć liczbę ofiar.
O potędze huraganu Irene świadczy zdjęcie wykonane przez jednego z astronautów zamieszkujących Międzynarodową Stację Kosmiczną. Z wysokości ponad 350 kilometrów kłębowisko chmur burzowych, wirujących przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, wydaje się być takie spokojne. www.twojapogoda.pl
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... ekno-irene

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

W piątek w Belinie rozpocznie się XXX ESOP

Między 26 i 31 sierpnia w Berlinie odbędzie się jubileuszowe, XXX Europejskie Sympozjum Przewidywania i Obserwacji Zakryć (ang. European Symposium on Occultation Projects, ESOP). W spotkaniu weźmie udział także znany polski "zakryciowiec", Paweł Maksym.

Podczas konferencji spotkają się astronomowie i amatorzy, którzy metody zakryciowe wykorzystują do pomiarów astrometrycznych, badania atmosfer planet i ich księżyców, badania parametrów fizycznych planetoid, badania obserwowanej średnicy Słońca i śledzenia zmian w ruchu wirowym Ziemi.

"Na przestrzeni lat konferencja wyrobiła sobie dobrą renomę i stała się spotkaniem ponadeuropejskim. W tym roku gościć na niej będą obserwatorzy zakryć z Ameryki Północnej i Południowej czy Azji, a za pomocą telemostu będą również naukowcy z Australii" - powiedział portalowi Astronomia.pl Paweł Maksym, jedyny Polak, który weźmie udział w XXX ESOP.

Maksym jest przewodniczącym Sekcji Obserwacji Pozycji i Zakryć Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii (SOPiZ PTMA) i europejskim koordynatorem czasopisma "Jurnal for Occultation Astronomy". Podczas konferencji w Berlinie wygłosi referat pt. "Remote observations of occultation", w którym przedstawi doświadczenia i metody zdalnej obserwacji zjawisk zakryciowych wypracowane w SOPiZ PTMA i Obserwatorium Astronomicznym im. Papieża Sylwestra II w Bukowcu.

Organizatorem XXX ESOP jest europejska sekcja Międzynarodowego Towarzystwa Rejestracji Momentów Zakryć (ang. International Occultation Timing Association - European Section) i Obserwatorium Astronomiczne Archenhold.

Poprzednie sympozjum odbyło się w Yorku, w Anglii, a dwa lata temu, podczas Międzynarodowego Roku Astronomii 2009 w Niepołomicach, pod Krakowem.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2894

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

W Polsce rozpoczyna się międzynarodowa olimpiada astronomiczna

W czwartek 25 sierpnia rozpocznie się w Chorzowie V Międzynarodowa Olimpiada z Astronomii i Astrofizyki. Polska po raz pierwszy będzie gospodarzem tej imprezy. Zawody potrwają do 4 września.

W konkursie weźmie udział 31 drużyn z 29 krajów, czyli łącznie 151 zawodników oraz 73 liderów i obserwatorów. Po raz pierwszy w historii reprezentowane będą wszystkie zamieszkałe kontynenty. Na liście zgłoszonych krajów znajdują się: Bangladesz, Białoruś, Boliwia, Brazylia, Bułgaria, Chiny, Kolumbia, Chorwacja, Czechy, Egipt, Grecja, Węgry, Indie, Indonezja, Iran, Kazachstan, Korea Południowa, Litwa, Portugalia, Rumunia, Rosja, Serbia, Singapur, Słowacja, Sri Lanka, Tajlandia, Turcja, Ukraina oraz Polska

Organizatorem międzynarodowych zawodów jest Planetarium Śląskie w Chorzowie, a honorowy patronat nad wydarzeniem objął Prezydent RP Bronisław Komorowski. Zawody będą odbywać się w trzech miastach: Chorzowie, Katowicach oraz Krakowie. Na uczestników czekają do wykonania zadania sprawdzające wiedzę teoretyczną, a także umiejętności prowadzenia obserwacji astronomicznych.

Olimpiada została dofinansowana dotacją z budżetu Województwa Śląskiego w wysokości 1 miliona złotych oraz środkami z Ministerstwa Edukacji Narodowej w wysokości 610 tysięcy złotych. Wśród fundatorów nagród jest m.in. Europejskie Obserwatorium Południowe ESO, organizacja prowadząca badania astronomiczne w obserwatoriach na półkuli południowej, zrzeszająca kraje europejskie.

Międzynarodowa Olimpiada z Astronomii i Astrofizyki odbywa się po raz piąty. Jej idea narodziła się w Bangkoku w 2006 roku. Poprzednie edycje odbyły się w Tajlandii, Indonezji, Iranie oraz Chinach.

W zawodach biorą udział maksymalnie pięcioosobowe drużyny złożone z uczniów szkół ponadgimnazjalnych (do 19 lat) z dwoma opiekunami (zwanymi liderami). Liderzy z zespołów z wszystkich krajów tworzą komitet olimpiady czuwają nad kształtem zadań na olimpiadzie i tłumaczą je na języki uczestników. Nad całością czuwają dodatkowo obserwatorzy oraz sędziowie. Prezydentem Międzynarodowej Olimpiady z Astronomii i Astrofizyki jest prof. Bonnrucksar Soonthornthum z Tajlandii, natomiast Sekretarzem dr Chatief Kunjaya z Indonezji.

Więcej informacji o olimpiadzie można znaleźć na witrynie internetowej www.ioaa2011.pl.

Więcej informacji:
• V Międzynarodowa Olimpiada z Astronomii i Astrofizyki

[ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2895

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Kosmiczne badania Ziemi w nowej aplikacji NASA na iPada
Amerykańska Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) udostępniła nową aplikację mogilną dla iPada. "NASA VIZ" umożliwia dostęp do wyników badań Ziemi, które agencja prowadzi z kosmosu.

"NASA Visualization Explorer", bo tak brzmi pełna nazwa programu, ukazuje wizualizacje, które powstały na podstawie obrazów uzyskanych przez sondy NASA. Są to dane dotyczące zjawisk przyrodniczych, kataklizmów czy aktywności człowieka.

Wśród zestawień można znaleźć takie, które pozwalają lepiej zrozumieć zmiany na lodowej powierzchni Antarktydy czy wpływ zasolenia oceanów na zmiany klimatyczne. Dzięki wizualizacjom można poznać też skalę zanieczyszczenia powietrza w najbardziej uprzemysłowionych rejonach globu.

Aplikację można pobrać bezpłatnie z App Store (http://itunes.apple.com/us/app/nasa-vis ... d448700202).

Wcześniej NASA opublikowała kilka innych aplikacji mobilnych. Poza główną "NASA App", są to: "Space Weather", "Space Images" i dedykowana zdjęciom z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a "Hubblesite App" oraz symulator księżycowego łazika - "Lunar Electric Rover Simulator".

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]

Źródło: NASA
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2896

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Kosmiczny diament o średnicy 1,5 tys. km
Astronomowie odkryli planetę i gwiazdę, które zbudowane są z tak dużych ilości węgla i są tak ciężkie, że mogą one przypominać diament. Jedna z nich znajduje się tylko 50 lat świetlnych od Ziemi.
Najnowszym odkryciem naukowców jest diamentowa planeta. Znajduje się ona 4 tysiące lat świetlnych od Ziemi, a więc na naszym podwórku.
Jest znacznie gęstsza od innych zbadanych przez nas planet, w dodatku w większości składa się z węgla. To oznacza, że część tego niezwykłego świata może przypominać diament.
Planeta krąży wokół gwiazdy neutronowej z niewyobrażalną prędkością, ponieważ jeden pełny obieg zajmuje jej tylko 2 godziny i 10 minut.
Regularnie emituje wiązki promieniowania przez co naukowcy obsługujący teleskopy w Australii, Wielkiej Brytanii i na Hawajach, mogą ją stale monitorować.
Wiemy, że planeta jest tylko nieco większa od Jowisza, ale ponad 20 razy od niego gęstsza. Poza węglem znajduje się na niej tlen, który może być intensywnie rozpowszechniony przy jej powierzchni, natomiast w coraz to mniejszych ilościach znajduje się w głębszych warstwach gruntu.
Naukowcy od razu zastrzegają, że nie powinniśmy się spodziewać ujrzenia wielkiego diamentu i z pewnością nie będzie on lśnił.
Naukowcom udało się też odkryć diamentową gwiazdę w odległości 50 lat świetlnych od Ziemi. Obiekt waży niewyobrażalne 10 kwadryliardów karatów. Kwadryliard to jedynka i 33 zera.
Gwiazda jest bryłą skrystalizowanego węgla o średnicy 1,5 tysiąca kilometrów. Należy do konstelacji Centaura. Z obserwacji i obliczeń wynika, że była ona kiedyś podobna do Słońca, ale z biegiem czasu wystygła i skurczyła się.
Astronomowie nazwali ją Lucy, na wzór piosenki Beatlesów "Lucy in the Sky with Diamonds". Żeby ocenić wartość tego diamentu, potrzeba lupy wielkości Słońca.
Diamentowa gwiazda kompletnie zdeklasowała największy diament na Ziemi, czyli "zaledwie" 530-karatową Gwiazdę Afryki, która jest częścią Klejnotów Korony. Kosmiczny skarb, znany pod techniczną nazwą BPM 37093, to w zasadzie biały karzeł.
Biały karzeł, to jądro gwiazdy, która zużyła całą swoją energię i zgasła. Składa się w większości z węgla. Od ponad 40 lat astronomowie podejrzewali, że węgiel w białych karłach podlegał procesowi krystalizacji, ale dopiero teraz nauka dysponuje możliwościami weryfikacji tej teorii.
Białe karły nie tylko promieniują, ale również "dzwonią", jak ogromne gongi, poddawane ciągłemu pulsowaniu. Na podstawie tych pulsacji mogliśmy zbadać wnętrze karła.
Było to możliwe mniej więcej na takiej samej zasadzie, jak sejsmolodzy badają wnętrze ziemi, wykorzystując wskazania sejsmografów. Dzięki temu udało się odkryć, że węgiel we wnętrzu gwiazdy skrystalizował się i przybrał postać czystego diamentu.
Według astronomów z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics nasze Słońce czeka podobny los. Za 5 miliardów lat centrum obecnego Układu Słonecznego będzie stanowił ogromny wielokaratowy diament. www.twojapogoda.pl
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... 1-5-tys-km

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Zderzacz Hadronów obali kolejną teorię?
Wielki Zderzacz Hadronów pomaga rozwiązać kolejną zagadkę fizyki teoretycznej. Zdaniem części naukowców, wyniki najnowszych badań obalają teorię tak zwanej supersymetrii. Supersymetria zakłada, że każda cząstka tworząca znaną nam materię ma swój "super odpowiednik" - podobną cząstkę istniejącą jakby w lustrzanym odbiciu.
Hipoteza ta jest bardzo popularna, ale cząstek supersymetrycznych nikt jeszcze nigdy nie zaobserwował. Nadzieje na ich znalezienie dawał właśnie Wielki Zderzacz Hardonów. Prowadzone w nim kolizje rozpędzonych niemal do prędkości światła cząstek miały ukazać supersymetrycznych kuzynów.
Zaprezentowane na konferencji w Bombaju wyniki eksperymentów studzą jednak nadzieje fizyków. Supercząstek nie zaobserwowano i fizycy znów mają kłopot z dobrym opisem działania wszechświata. Być może potrzebna będzie zupełnie nowa teoria.
Wielki Zderzacz Hadronów to najpotężniejszy na świecie akcelerator cząstek elementarnych zbudowany pod ziemią niedaleko ośrodka badawczego CERN na granicy francusko-szwajcarskiej.
http://wiadomosci.onet.pl/nauka/zderzac ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Warsztaty NASA i WIML o bezpieczeństwie w lotach kosmicznych odbędą się w Warszawie

16 i 17 września w Warszawie odbędą się warsztaty organizowane przez amerykańską Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) i polski Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej (WIML). Spotkanie będzie poświęcone bezpieczeństwu lotów kosmicznych.

W konferencji wezmą udział eksperci ze Stanów Zjednoczonych, Rosji i Polski, którzy będą omawiać psychofizyczne aspekty bezpieczeństwa lotów kosmicznych. Zaplanowano poruszenie takich tematów jak wpływ czynników psychologicznych i neurofizycznych na działanie organizmu astronautów czy wpływ niekorzystnego środowiska na zachowania członków załogi podczas lotów. Eksperci mają omówić również metody selekcji astronautów na krótsze i dłuższe misje kosmiczne.

Warsztaty odbędą się pod patronatem Polskiej Akademii Nauk, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Dowództwa Polskich Sił Lotniczych.

Więcej informacji o konferencji, w tym formularz rejestracyjny można znaleźć pod adresem: http://nasawiml2011.wiml.waw.pl.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2897

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Nowa misja księżycowa wystartuje we wrześniu

Amerykańska Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) potwierdziła start nowej misji na Księżyc. Sondy GRAIL wystartują najprawdopodobniej 8 września z przylądka Canaveral na Florydzie.

GRAIL to akronim angielskiej nazwy "Gravity Recovery And Interior Laboratory". Podczas trwającej dziewięć miesięcy misji bliźniacze statki mają dokładnie zbadać wnętrze naturalnego satelity Ziemi.

"W środę umieściliśmy oba instrumenty w kapsule, która wkrótce zostanie wyniesiona w kosmos przez rakietę Delta II" - powiedział David Lehman, szef projektu GRAIL z należącego do NASA Laboratorium Napędu Odrzutowego w Pasadenie. "Nasze bliźniaki światło słoneczne ujrzą następnym razem, gdy będą już ponad 150 km nad powierzchnią Ziemi" - dodał.

GRAIL A i B mają znaleźć się w pobliżu Księżyca po około 3,5 miesiąca od wystrzelenia. Tyle zajmie im przebycie ponad czterech milionów km, podczas okrężnej drogi do Srebrnego Globu.

Gdy obie sondy znajdą się na orbicie, rozpoczną nadawanie sygnałów radiowych, dzięki którym niezwykle precyzyjnie będzie można określić dystans między nimi. Naukowcy liczą, że badając spowodowane przez oddziaływanie grawitacyjne Srebrnego Globu różnice w tych pomiarach, będą w stanie określić pole naturalnego satelity Ziemi i poznać procesy zachodzące w jego wnętrzu.

"Dane uzyskane podczas misji GRAIL powinny pomóc w zrozumieniu jak ewoluuje Księżyc, Ziemia i inne skaliste ciała" - powiedziała Maria Zuber, z Massachusetts Institute of Technology, która kieruje programem badań realizowanym w ramach misji.

Rakieta Delta II z kapsułą zawierającą bliźniaki GRAIL może wystartować między 8 września i 19 października. Każdego dnia są dwa okna startowe, w odstępnie około 39 minut od siebie.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]

Źródło: NASA
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2898

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Japończycy zbadali drobiny z asteroidy Itokawa

Japońscy naukowcy opublikowali w czasopiśmie "Science" wyniki badań drobin pochodzących z asteroidy Itokawa. Planetoida została odwiedzona w 2005 roku przez sondę Hayabusa.

Japońskiemu próbnikowi udało się nie tylko wejść na orbitę asteroidy, ale także dwa razy wylądować na jej powierzchni i zebrać próbki gruntu. Materiał został później odesłany na Ziemię w specjalnej kapsule, która w czerwcu 2010 roku wylądowała w Australii.

Niedługo potem specjaliści z JAXA (ang. Japan Aerospace Exploration Agency) potwierdzili, że drobiny zgromadzone w pojemniku faktycznie pochodzą z planetoidy.

"To wielkie osiągnięcie JAXA" - powiedział prof. Humberto Campins z University of Central Florida, światowej sławy ekspert w dziedzinie badania asteroid i komet. "Analiza materiałów z asteroidy Itokawa potwierdza jak wiele możemy się dowiedzieć o pochodzeniu życia na Ziemi badając nawet tak niewielkie obiekty Układu Słonecznego" - dodał astronom.

Według Campinsa to co udało się osiągnąć podczas misji Hayabusa stwarza świetne perspektywy dla misji przygotowywanej przez NASA - OSIRIS-REx (ang. Origins Spectral Interpretation Resource Identification Security Regolith Explorer). Ma ona wystartować w 2016 roku i zbadać należąca do grupy Apolla planetoidę 1999 RQ36. OSIRIS-REx, podobnie jak Hayabusa, ma dostarczyć na Ziemię materiał z asteroidy.

"To co astronomowie znaleźli na Itokawa stanowi bezsprzeczny dowód na to, że asteroidy z tej grupy dostarczają meteorytów w typie, który jest jednym z najczęstszych na Ziemi" - wyjaśnia Campins.

"Porównanie ciał znajdowanych na Ziemi z materiałem pochodzącym z asteroid pozwala określić jakie procesy zachodzą podczas wchodzenia takich obiektów w atmosferę, a to z kolei jest podstawą do rozważań na temat pochodzenia i ewolucji ciał w całym Układzie Słonecznym".

Campins jest członkiem zespołu naukowego misji OSIRIS-REx. Jego zdaniem próbki dostarczonego przez próbnik na Ziemię mogą potwierdzić, że woda na Ziemię została dostarczona właśnie z asteroid.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2900

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Program konferencji "Heweliusz 2011"
Jest już znany program najważniejszego naukowego wydarzenia Roku Heweliusza 2011. Międzynarodowa konferencja, która ma uczcić 400-setną rocznicą urodzin słynnego astronoma, odbędzie się w Gdańsku między 15 i 18 września.

W spotkaniu "Heweliusz 2011" wezmą udział naukowcy z całego świata (Belgii, Francji, Holandii, Łotwy, Niemiec, Polski, USA, Wielkiej Brytanii i Włoch) zajmujący się historią nauki i kultury XVII stulecia. Podczas kilku sesji tematycznych wygłoszą oni ponad dwadzieścia wykładów dotyczących życia Jana Heweliusza, jego związków z nauką europejską, historii astronomii w jego epoce oraz środowiska gdańskiego, w którym działał astronom.

Opublikowany właśnie program konferencji został uzupełniony o zestawienie streszczeń wszystkich wystąpień. W abstrakcie pierwszego wykładu, który w środę 15 września wygłosi prof. Robert Alan Hatch z University of Florida, można przeczytać o Heweliuszu jako o "księciu astronomów", który uczynił z Gdańska ośrodek badań astronomicznych i tak jak wcześniej Tycho Brahe zbudował "naukową machinę" do zdobywania wiedzy o ciałach niebieskich. Wystąpienie to będzie dotyczyło między innymi republiki listów, czyli sieci uczonych informujących się nawzajem o postępach badań za pomocą intensywnie prowadzonej korespondencji.

W zestawieniu zostało również zamieszczone streszczenie wykładu prof. Jarosława Włodarczyka z Instytut Historii Nauki PAN, który jest jednym z głównych organizatorów konferencji. Włodarczyk zaprezentuje prace Heweliusza dotyczące optycznej libracji Księżyca. Gdański astronom jako pierwszy przedstawił jej efekty, między innymi w dziele "Selenographia: sive, Lunae descriptio" z 1647 roku, a później w traktacie "De motu Lunae libratorio" (rok 1654).

Wystąpienia konferencyjne nie ograniczą się wyłącznie do astronomicznej działalności Heweliusza. Badaczki z Niemiec i Szkocji sporo miejsca poświęcą analizie stworzonego przez gdańskiego uczonego wizualnego języka astronomii, będą więc poruszały się na granicy między nauką a sztuką. A na jednej z konferencyjnych sesji podjęta zostanie próba naszkicowania szerszego filozoficznego tła, towarzyszącego gdańskiej nauce w XVII stuleciu - łącznie z problematyką wielości światów pozaziemskich. Zostaną też przedstawione rezultaty wykorzystania nowoczesnych metod graficznych do trójwymiarowych rekonstrukcji obserwatorium Heweliusza, wzniesionego na dachach jego trzech kamienic.

Pełen program spotkania wraz ze wszystkimi streszczeniami można pobrać ze strony http://www.astronomia.pl/hevelius2011.pdf. Konferencji organizowana jest przez Polską Akademię Nauk Bibliotekę Gdańską oraz Instytut Historii Nauki PAN. Honorowy patronat nad spotkaniem sprawują Prezydent RP Bronisław Komorowski, Prezes PAN prof. Michał Kleiber, i Prezydent Gdańska, Paweł Adamowicz, a patronem medialnym konferencji jest Polski Portal Astronomiczny - Astronomia.pl.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2901

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

NASA tworzy grę o podróży na Marsa
NASA ma bardzo ambitne plany. Pragnie ona stworzyć grę typu MMO, która będzie mogła rywalizować z najpopularniejszym World of Warcraft, a która przy tym będzie miała dużą wartość edukacyjną.
Teraz także i Wy możecie pomóc w rozwoju "Astronaut: Moon, Mars and Beyond" - wieloosobowego symulatora życia astronauty.
Akcja gry ma mieć miejsce w roku 2035, a w nasze ręce ma zostać oddany cały szereg misji.
Od tych najprostszych orbitalnych, przez loty na Marsa, aż po pas asteroid i zewnętrzne planety naszego Układu Słonecznego.
Z gry dowiedzieć się będzie można dużo nie tylko na temat eksploracji kosmosu lecz także naszej cywilizacji, ponieważ gdy już dolecimy na miejsce naszym celem będzie założenie i zarządzanie kosmiczną kolonią.
Póki co firma Project Whitecard Inc., która ma stworzyć grę zbiera 25 tysięcy dolarów na rozpoczęcie prac.
Całość ma kosztować milion trzysta tysięcy dolarów. Jeśli chcecie pomóc, możecie to zrobić za pomocą strony poniżej. www.twojapogoda.pl
Pomóż w tworzeniu nowoczesnej gry >>
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... y-na-marsa

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

Nowe zdjęcia Hyperiona
Badająca system Saturna sonda Cassini dostarczyła nowe fotografie Hyperiona - satelity gazowego olbrzyma, który słynie ze swojego nieregularnego kształtu. Zdjęcia zostały wykonane 25 sierpnia 2011 roku.

Hyperion jest największym znanym w Układzie Słonecznym ciałem, którego kształt odbiega od kulistego. Charakterystyczną cechą księżyca jest również jego chaotyczny ruch wirowy, przez który naukowcom trudno jest określić na jakie fragment jego powierzchni mogą natrafić kamery sondy podczas kolejnych przelotów.

Podczas ostatniego zbliżenia orbitera do Hyperiona sonda minęła ciało w odległości około 25 tysięcy km. Jeszcze bliżej księżyca Cassini była wcześniej tylko raz - 26 września 2005 roku minęła go w odległości zaledwie 500 km.

Podczas przelotu 25 sierpnia bieżącego roku udało się sfotografować nieznane wcześniej terytoria oraz uzyskać dane, dzięki którym będzie możliwe dokładniejsze określenie jakie materiały występują na pełnej kraterów powierzchni Hyperiona.

Program Cassini-Huygens jest efektem współpracy NASA, ESA i Włoskiej Agencji Kosmicznej ASI. Celem trwające od 1997 roku misji jest badanie całego układu Saturna, w tym księżyców planety. W budowie lądownika Huygens, którego zadaniem było lądowanie na największym satelicie gazowego olbrzyma, Tytanie brali udział również polscy naukowcy z Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]

Źródło: NASA

http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2902

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.

NASA publikuje zdjęcia satelitarne huraganu Irene
NASA opublikowała fotografie huraganu Irene wykonane z orbity okołoziemskiej. Satelitarne obrazy potwierdziły, że niezwykle intensywne deszcze były największym zagrożeniem, jakie niósł ze sobą cyklon, z którym zmagało się wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych.

Amerykańska Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) do obserwacji huraganu w ciągu ostatnich dób wykorzystywała satelitę Tropical Rainfall Measuring Mission (TRMM), który z orbity jest w stanie precyzyjnie określić intensywność opadów oraz pozwala prognozować ich zmianę.

Na podstawie obrazów uzyskanych przez TRMM stworzono film ukazujący, jak Irene przetaczała się po wschodnim wybrzeżu USA. Zapis ukazuje również atak cyklonu na Nowy Jork. Jest on dostępny pod adresem: http://www.nasa.gov/mission_pages/hurri ... Irene.html.

Wcześniej NASA i NOAA (ang. National Oceanic and Atmospheric Administration) obserwowały powstanie i rozwój Irene przy pomocy instrumentów innego satelity, który wspomaga monitorowanie niebezpiecznych zjawisk na Ziemi - Geostationary Operational Environmental Satellite. Dostarczał on obrazy cyklonu uzyskane nie tylko w świetle widzialny, ale także w podczerwieni.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]

Źródło: NASA / NOAA
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2903

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.