Teraz jest piątek, 19 kwietnia 2024, 18:15

Strefa czasowa: UTC + 2




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku
Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2, 3, 4  Następna strona
Autor Wiadomość
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: czwartek, 21 lipca 2011, 12:46 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Dzięki "kosmicznemu recyklingowi" w potężnej superbańce powstają nowe gwiazdy
Dzięki należącemu do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ang. European Southern Observatory, ESO) instrumentowi VLT (Very Large Telescope, Bardzo Duży Teleskop) udało się uzyskać wyjątkowe zdjęcia mgławicy wokół gromady gwiazd NGC 1929 w Wielkim Obłoku Magellana.

Zaobserwowany obszar w galaktyce satelitarnej w stosunku do Drogi Mlecznej jest przykładem dominacji superbaniek w gwiezdnych żłobkach. Widoczny na fotografii krajobraz został ukształtowany przez wiatry pochodzące od młodych, jasnych gwiazd oraz fale uderzeniowe powstałe po wybuchach supernowych.

Wielki Obłok Magellana jest małą galaktyką znajdująca się w bezpośrednim sąsiedztwie Drogi Mlecznej. Zawiera ona wiele obszarów, w których z obłoków gazu i pyłu powstają nowe gwiazdy. Obrazy uzyskane przez VLT ukazują jeden z takich kosmicznych żłobków - stanowiący otoczenie gromady gwiazd NGC 1929 obszar to mgławica znana jako LHA 120-N 44 lub w skrócie N 44.

Gorące, młode gwiazdy w NGC 1929 emitują intensywne promieniowanie ultrafioletowe, powodując świecenie gazu. Efekt ten pokazuje trafność określenia "superbańka". W tym wypadku jest to wielka, pusta przestrzeń otoczona materią, rozciągająca się na 325 na 250 lat świetlnych. Dla porównania, najbliższa Słońcu gwiazda znajduje się w odległości nieco ponad czterech lat świetlnych.

Superbańka N 44 powstała w wyniku dwóch procesów. W pierwszym z nich wiatry gwiazdowe - strumienie naładowanych cząstek od bardzo gorących i masywnych gwiazd w centralnej gromadzie - dosłownie wyczyściły centralną część całej przestrzeni. Podczas drugiego doszło do wybuchu masywnych gwiazd - supernowe wywołały fale uderzeniowe, które przemieściły gaz, przez co utworzyła się świecąca bańka.

Mimo że superbańka zawdzięcza swój kształt niszczącym siłom, to w pobliżu jej brzegów, gdzie gaz ulega kompresji, formują się nowe gwiazdy. Astronomowie nazwali to zjawisko "recyklingiem w kosmicznej skali". Dzięki niemu w NGC 1929 powstanie kolejna generacja gwiazd.

Fotografia została opracowana przez ESO z danych obserwacyjnych zidentyfikowanych przez Manu Mejiasa z Argentyny. Wziął on udział w konkursie astrofotografii pt. "Ukryte Skarby", który ESO zorganizowało w 2010 roku. Mogli w nim wziąć udział wszyscy, którzy pasjonują się tworzeniem spektakularnych zdjęć nocnego nieba na podstawie danych astronomicznych uzyskanych profesjonalnymi teleskopami.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2871
Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 

 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: czwartek, 21 lipca 2011, 12:47 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Archiwalne zdjęcia opublikowane w rocznicę pierwszego lądowania na Księżycu
W środę, 20 lipca minęły czterdzieści dwa lata od pierwszego lądowania człowieka na Księżycu. Kolejna rocznica misji Apollo 11 została w tym roku przyćmiona przez inne ważne wydarzenia w historii NASA - koniec programu wahadłowców, który nastąpi w czwartek, gdy z ostatniej misji wróci prom Atlantis.
Wydarzenia sprzed blisko półwiecza postanowił jednak przypomnieć w swoim internetowym wydaniu amerykański magazyn "Wired", który zajmuje się wpływem nauki i technologii na kulturę, ekonomię i politykę. W specjalnej galerii przedstawił kilkanaście archiwalnych fotografii wykonanych podczas przygotowań do kolejnych startów w ramach programu Apollo.
Zdjęcia przedstawiają ćwiczenia, które astronauci NASA wykonywali zarówno w halach treningowych i basenach, jak i na świeżym powietrzu, aby przygotować się do dosłownie każdej sekundy w czekającej ich misji. Na fotografiach widoczne są między innymi modele pojazdów księżycowych, które były testowane na pustyniach oraz latające moduły, dzięki którym piloci mogli ćwiczyć lądowanie na powierzchni Srebrnego Globu.
Galeria jest dostępna pod adresem http://www.wired.com/wiredscience/2011/ ... g-gallery/.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2878

Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: czwartek, 21 lipca 2011, 12:47 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Jeden z trojańskich księżyców Saturna na fotografiach z sondy Cassini
Dwie fotografie księżyca Helena wykonane przez sondę Cassini opublikowała amerykańska Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA). Zdjęcia zostały uzyskane w czerwcu bieżącego roku.

Helena to niewielki, lodowy Księżyc Saturna, nazywany inaczej Saturn XII. Satelitę odkryli w 1980 roku Pierre Laques i Jean Lecacheux, którzy prowadzili obserwacje systemu saturna w stacji znajdującej się na szczycie Pic du Midi, we francuskiej części Pirenejów.

Dwa zdjęcia, opublikowane jeszcze przed komputerowym przetworzeniem obrazu, zostały wykonane 18 czerwca. Fotografie ukazują powierzchnię niewielkiego księżyca (jego rozmiary zostały określone na 36 na 32 na 30 km) usianą drobnymi kraterami oraz wzniesieniami.

Helena jest tak zwanym księżycem trojańskim, czyli satelitą, który porusza się wokół planety po tej samej (lub bardzo zbliżonej) orbicie co inny, dużo masywniejszy księżyc, w pobliżu punktu libracyjnego.

Program Cassini-Huygens jest efektem współpracy NASA, ESA i Włoskiej Agencji Kosmicznej ASI. Celem trwające od 1997 roku misji jest badanie całego układu Saturna, w tym księżyców planety. W budowie lądownika Huygens, którego zadaniem było lądowanie na największym satelicie gazowego olbrzyma, Tytanie brali udział również polscy naukowcy z Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]

Źródło: NASA
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2877
Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: czwartek, 21 lipca 2011, 17:29 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Zobacz ostatnie lądowanie Atlantisa
Dzisiaj o godzinie 11:57 czasu polskiego na Florydzie po raz ostatni w historii wylądował wahadłowiec Atlantis po powrocie z misji na Stacji Kosmicznej. Zobacz to wyjątkowe wydarzenie.
To już koniec ery amerykańskich wahadłowców.
Dzisiaj punktualnie o godzinie 11:57 czasu polskiego na Przylądku Canaveral na Florydzie po raz ostatni wylądował prom Atlantis.
Ostatnie lądowanie było spektakularne, ponieważ odbyło się w mrokach nocy.
Widzowie mogli zobaczyć maleńki biały punkcik przemieszczający się po niebie z gigantyczną prędkością.
Wreszcie wahadłowiec wraz z 4-osobową załogą dotknął bieżni numer SLF 15 i tym samym zakończył program wahadłowców.
Misja na Międzynarodową Stację Kosmiczną trwała dokładnie 12 dni 18 godzin 27 minut i 56 sekund.
Astronauci czują się wyśmienicie, a o swoim historycznym locie opowiedzą, gdy odpoczną, na specjalnej konferencji prasowej.
Poniżej zamieszczamy nagranie filmowe z ostatniego lądowania wahadłowca Atlantis, kończącego 30-letni program wahadłowców.
Dwa dni temu na ostatnie pożegnanie z zagłogą Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i podczas powrotu na Ziemię, natura zorganizowała dla astronautów piękny show, który udało im się uchwycić na zdjęciu to
oczywiście zorza polarna, ale nietypowa, bo uchwycona nad obszarami polarnymi południowej półkuli naszej planety, nazywana aurora australis. http://www.twojapogoda.pl.
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... -atlantisa
Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx


Załączniki:
Zorza polarna z pokładu ISS.png
Zorza polarna z pokładu ISS.png [ 398.22 KiB | Przeglądane 4329 razy ]

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.
Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: piątek, 22 lipca 2011, 19:48 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
List otwarty polskiego środowiska astronautycznego do premiera

Dziesięć towarzystwa naukowych i organizacji pozarządowych wystosowało do premiera Donalda Tuska list otwarty w sprawie rozpoczęcia negocjacji dotyczących przystąpienia Polski do Europejskiej Agencji Kosmicznej.

W liście skierowanym do szefa rządu przedstawiciele organizacji napisali:

"Z dużą satysfakcją i równie dużymi oczekiwaniami przyjęliśmy informację o wyrażeniu przez Pana zgody na rozpoczęcie negocjacji dotyczących przystąpienia Polski do Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA).

ESA jest ostatnią znaczącą europejską organizacją, do której Polska jeszcze nie należy. Uważamy, że rozpoczęty właśnie proces zmieni ten stan rzeczy. Deklarujemy naszą pomoc i pełne wsparcie dla działań mających doprowadzić do wstąpienia Polski do Agencji. Jednocześnie, w poczuciu spoczywającego na nas obowiązku, zapewniamy, że będziemy monitorować negocjacje i informować o ich przebiegu wszystkich zainteresowanych.

Członkostwo w ESA ma dla Polski wielkie znaczenie, także strategiczne. Z naszej perspektywy oznacza ono możliwość stymulowania rozwoju wysokich technologii w Polsce, tak istotnych dla państwa budującego nowoczesną gospodarkę. Członkostwo w Agencji pozwoli również wykorzystać dotychczasowe osiągnięcia i potencjał zgromadzony w krajowych ośrodkach naukowych i przemysłowych.

Mając na uwadze wizerunek Polski, należy zadbać o to, by proces przystąpienia do ESA przebiegał konstruktywnie, w klimacie ponadpartyjnego porozumienia. Nasze dotychczasowe doświadczenia wyniesione ze współpracy z parlamentarzystami pozwalają wierzyć, że jest to możliwe - posłowie i senatorowie udowodnili to podczas głosowań nad przyjęciem wstępnego porozumienia z ESA.

Chcielibyśmy również zwrócić Pana uwagę na konieczność przyspieszenia prac prowadzonych w Ministerstwie Gospodarki, w wyniku których ma zostać opracowany dokument pod tytułem "Plan działań na rzecz rozwoju technologii kosmicznych i wykorzystania systemów satelitarnych w Polsce". Realizacja postanowień tego dokumentu pozwoli lepiej zorganizować środowisko i wykorzystać potencjał sektora kosmicznego w Polsce, a także przyczyni się do efektywniejszego działania państwa poprzez czytelne określenie priorytetów w tej dziedzinie. Jesteśmy przekonani, że przyjęcie tego dokumentu przez Radę Ministrów jest niezbędne dla pełnego wykorzystania członkostwa Polski w ESA.

Liczymy na poparcie także w tej sprawie. Uważamy, że działania zaproponowane w tym liście pomogą w osiągnięciu celu, który mamy nadzieję rozumie Pan tak jak my - Polski innowacyjnej, silnej i suwerennej, także w wymiarze gospodarczym."

Sygnatariuszami listu są towarzystwa naukowe, organizacje pozarządowe, koła studencki i media specjalistyczne: Copernicus Project, Mars Society Polska, Podkarpackie Amatorskie Stowarzyszenie Astronomiczno-Astronautyczne, Polska Fundacja Areografii, Polskie Towarzystwo Astronautyczne, Polskie Towarzystwo Rakietowe, portal Astronomia.pl, portal Kosmonauta.net, Space Generation Advisory Council in Support United Nation's Space Applications Programme i Studenckie Koło Astronautyczne Politechniki Warszawskiej.

Premier Donald Tusk podpisał instrukcję negocjacyjną dotyczącą przystąpienia Polski do ESA pod koniec pierwszej połowy czerwca. Według opinii ekspertów ds. polityki kosmicznej można liczyć na podpisanie traktatu o przystąpieniu do Agencji w 2012 roku i jego ratyfikację najpóźniej w 2013 roku.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2879
Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: sobota, 23 lipca 2011, 08:09 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Jest sposób, by "zobaczyć" niewidzialną materię
Ciemna materia ma tę właściwość, że jest naprawdę niewidzialna. Fizycy mówią fachowo, że "nie oddziałuje z promieniowaniem elektromagnetycznym", co w praktyce oznacza, że nie odbija ani nie emituje światła. Wiadomo jednak, że w kosmosie jest jej pełno, bo tworzy pole grawitacyjne. Teraz symulacje komputerowe pozwoliły potwierdzić, że w przeszłości ewoluowała tak jak zwykła materia. Mamy więc wskazówki, jak ją obserwować a tym samym lepiej poznać budowę wszechświata.
Ewolucję wypełniających wszechświat wielkich obłoków ciemnej i zwykłej materii udało się prześledzić za pomocą wysokorozdzielczych symulacji komputerowych, przygotowanych przez zespół naukowców z Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (FUW), Instytutu Fizyki im. Lebiediewa Rosyjskiej Akademii Nauk i Instytutu Astrofizycznego w Poczdamie. Wyniki potwierdzają wcześniejsze przypuszczenia, że wielkie struktury kosmiczne zbudowane z ciemnej i zwykłej materii ewoluują w podobny sposób.
Od kilku dziesięcioleci astronomowie mają problem z wytłumaczeniem ruchów gwiazd w galaktykach i galaktyk w gromadach galaktyk. Pomiary wskazują, że typowa galaktyka musi zawierać od 10 do 50 razy więcej niewidocznej materii niż zwykłej, a w gromadach galaktyk tej pierwszej powinno być nawet od 100 do 500 razy więcej. "Zwykła materia, tworząca świat postrzegany przez nas na co dzień, jest tylko nieznacznym dodatkiem do ciemnej materii. Tej ostatniej jest we wszechświecie przynajmniej sześć razy więcej - i nikt nie ma pojęcia, czym jest. Odkrywanie jej natury jest niezwykle podniecające" - mówi prof. dr hab. Marek Demiański z Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (FUW).
Obecnie przyjmuje się, że ciemna materia składa się z egzotycznych, jeszcze nieznanych nauce cząstek, niezwykle słabo lub w ogóle nieoddziałujących z promieniowaniem elektromagnetycznym i innymi znanymi obecnie cząstkami elementarnymi. Ciemną materię naukowcy mogą obserwować tylko pośrednio, badając wpływ jej grawitacji na ruchy zwykłej materii.
Skoro ciemnej materii jest tak dużo, musiała odgrywać dominującą rolę w powstawaniu galaktyk i ich gromad. Naukowcy są więc zainteresowani, w jaki sposób ciemna materia rozkłada się we wszechświecie i jak zbudowane z niej struktury ewoluowały w czasie. Aby odpowiedzieć na te pytania, należałoby obserwować gromady galaktyk, których światło biegło do Ziemi dziesięć i więcej miliardów lat. Tak dalekie obiekty są jednak trudne do wykrycia. W efekcie danych obserwacyjnych jest za mało, by można je poddać analizie statystycznej.
Z pomocą w badaniach nad ciemną materią przychodzą symulacje komputerowe. Pozwalają one śledzić proces grupowania się ciemnej materii w dużych skalach i jej wpływ na rozmieszczenie zwykłej materii. Porównując tak otrzymane wyniki z danymi obserwacyjnymi można ocenić, na ile przypuszczenia naukowców dotyczące własności ciemnej materii zgadzają się z rzeczywistością.
We wczesnych epokach po Wielkim Wybuchu zarówno ciemna, jak i zwykła materia były rozłożone mniej więcej równomiernie. W przeciwieństwie do zwykłej, ciemna materia nie oddziałuje z promieniowaniem elektromagnetycznym, które wypełniało wszechświat wkrótce po Wielkim Wybuchu, mogła więc szybciej poddać się wpływowi własnej grawitacji. Drobne zaburzenia w rozkładzie ciemnej materii zaczęły się grawitacyjnie kurczyć i ściągać ku sobie najpierw ciemną materię, a w późniejszych epokach także zwykłą. Symulacje polsko - niemiecko - rosyjskiej grupy naukowców odzwierciedlają ten proces.
Podczas symulacji analizowano zachowanie około miliarda obiektów punktowych rozmieszczonych w sześcianie o boku długości kilkuset milionów lat świetlnych, przy czym w miarę upływu czasu pierwotny sześcian rozszerzano wraz z puchnącym wszechświatem. W sześcianie równomiernie rozmieszczono około miliarda punktów - ograniczeniem ich liczby była moc obliczeniowa współczesnych komputerów. Każdy punkt w symulacji posiadał masę równą ok. stu milionom mas Słońca, przy czym większości punktów przyporządkowano cechy ciemnej materii. Naukowcy analizowali następnie, jak zmienia się rozmieszczenie punktów pod wpływem grawitacji wraz z upływem czasu.
Do najważniejszych wniosków płynących z przeprowadzonych symulacji należy potwierdzenie podobieństwa procesu ewolucji struktury ciemnej i zwykłej materii w wielkich skalach kosmicznych. Oznacza to, że jeśli spojrzymy na modelowany sześcian w chwili, gdy od Wielkiego Wybuchu upłynęły cztery miliardy lat, a następnie porównamy jego wygląd z sześcianem mającym dziesięć miliardów lat, to po dopasowaniu rozmiarów obu sześcianów okaże się, że znajdujące się w nich struktury z ciemnej i zwykłej materii wyglądają praktycznie tak samo.
"To podobieństwo procesu ewolucji obu typów materii pozwala na podstawie rozkładu zwykłej materii odtworzyć rozkład ciemnej materii. Naszymi symulacjami potwierdziliśmy ten efekt i mamy teraz większą pewność, że obserwując ruchy gromad galaktyk naprawdę możemy zajrzeć w niewidoczny świat ciemnej materii" - podsumowuje prof. Demiański.
Wyniki symulacji komputerowych rozkładu ciemnej i zwykłej materii zostały opublikowane w czasopiśmie "Monthly Notices of the Royal Astronomical Society", były również prezentowane na międzynarodowej konferencji "JENAM 2011 European Week of Astronomy and Space Science" 4 - 8 lipca w Saint Petersburgu, Rosja.
http://wiadomosci.onet.pl/nauka/jest-sp ... omosc.html
Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: poniedziałek, 25 lipca 2011, 09:28 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Rosjanie mają nowy radioteleskop
zainstalowała właśnie na orbicie nowy radiowy teleskop kosmiczny "Spektr-R" będący najbardziej zaawansowanym radioteleskopem w historii. Dzięki niemu odkryjemy tajemnice kwazarów i czarnych dziur.
Tym samym nasi wschodni sąsiedzi chcą się zaprezentować na międzynarodowej arenie astronomicznej w czasie, gdy NASA rezygnuje z programu promów kosmicznych.
Nowy teleskop ma zająć się badaniem źródeł fal radiowych z pulsarów, kwazarów, czarnych dziur i gwiazd neutronowych.
Według rosyjskiej agencji kosmicznej Roscosmos nowe urządzenie ma minimalną żywotność na poziomie co najmniej 5 lat.
Spektr-R ma pozwolić na obserwację niezwykle odległych obiektów w niespotykanych dotąd szczegółach.
Teleskop ten oryginalnie zaplanowany został już całe dekady temu, za czasów Związku Radzieckiego, lecz stopniowo odkładany był w czasie, gdyż zawsze było coś ważniejszego do zrobienia.
Spektr-R, znany również jako RadioAstron, ma antenę o średnicy 10 metrów, czyli bardzo niewiele w porównaniu do niektórych naziemnych urządzeń tego typu.
Jednak siła jego ma tkwić w tym, że dane pochodzące z niego mają być łączone z informacjami pochodzącymi z naziemnych teleskopów (mieszczących się w Niemczech, Portoryko oraz USA; technika ta nazywa się interferometrią).
Będzie on się znajdował na bardzo wysokiej orbicie, przez co jego efektywna średnica ma być 30-krotnie większa niż średnica kuli ziemskiej, a rozdzielczość ma być tysiące razy wyższa niż ta w Kosmicznym Teleskopie Hubble’a.
Poniżej relacja ze startu rakiety Zenit, która wyniosła RadioAstron na orbitę. www.twojapogoda.pl
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... ioteleskop

Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: poniedziałek, 25 lipca 2011, 09:29 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
30 lat wahadłowców w zaledwie 8 minut
erykańskie naukowe pismo Nature przygotowało coś naprawdę pięknego. Krótki dokument/teledysk przedstawiający wszystkie 135 misji wahadłowców w ciągu zaledwie 8 minut.
Usiądźcie więc wygodnie, podkręćcie dźwięk, zgaście światło i udajcie się w 30-letnią podróż przez misje amerykańskich wahadłowców. www.twojapogoda.pl
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... ie-8-minut

Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: poniedziałek, 25 lipca 2011, 09:29 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Galaktyki eliptyczne mogą być znacznie młodsze niż dotychczas sądzono

Wyniki pracy międzynarodowego zespołu astronomów z projektu Atlas3D mogą zmienić przyjmowany dotychczas model opisujący powstawanie galaktyk eliptycznych. Publikacja przedstawiająca odkrycie ukazała się właśnie w piśmie "Monthly Notices" wydawanym przez Królewskie Towarzystwo Astronomiczne.

Według astronomów galaktyki eliptyczne mogę być znacznie młodsze niż wcześniej sądzono. Swoje przypuszczenia naukowcy opierają na analizie dwóch ciał niebieskich tego typu, które ujawniają cechy charakterystyczne dla obiektów pochodzących od mergera (procesu łączenia się dwóch galaktyk), który miał miejsce dość niedawno.

Przebadane przez członków zespołu Atlas3D ciała to NGC 680 i NGC 5557. Proces ich formowania został zapoczątkowany podczas połączenia dwóch gigantycznych galaktyk spiralnych. Według oceny astronomów, wydarzenie to miało miejsce 1-3 miliardów lat temu, z czego wynika również, że badane galaktyki eliptyczne są pięć razy młodsze niż dotychczas sądzono.

Ocena wieku galaktyk została podana na podstawie obserwacji wykonanych przez Canada-France-Hawaii Telescope. Instrument ten zaobserwował charakterystyczne struktury, które w mergerach (w ten sposób określa się również ciała będące wynikiem łączenia się dwóch galaktyk) swoją jasność i kształt zachowują nie dłużej niż przez kilka miliardów lat od połączenia. Oznacza to, że NGC 680 i NGC 5557, których formowanie zostało zapoczątkowane właśnie podczas tego zdarzenia, także nie mogą być starsze.

Autorzy publikacji pt. "The Atlas3D project - IX. The merger origin of a fast and a slow rotating Early-Type Galaxy revealed with deep optical imaging: first results" sugerują, że ewentualne potwierdzenie obecności opisanych struktur w większej liczbie obiektów powinno prowadzić do weryfikacji modelu opisującego proces powstawania galaktyk eliptycznych.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2880

Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: poniedziałek, 25 lipca 2011, 09:30 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Za tydzień upływa termin rejestracji na VI OSSA
Jeszcze tylko tydzień został na rejestrację na VI Ogólnopolskie Seminarium Studentów Astronomii. Konferencja odbędzie się między 22 i 25 września na Uniwersytecie Warszawskim.

Podczas seminarium spotkają się przede wszystkim studenci astronomii i kierunków pokrewnych oraz młodzi pracownicy naukowi. Będzie to dla nich okazja do wygłoszenia często pierwszym w życiu referatów i podzielenia się doświadczeniami ze studiów.

Udział w spotkania zapowiedziało także kilkunastu czołowych polskich astronomów - każdy z nich wystąpi z wykładem ze swojej specjalności.

Na liście prelegentów, którzy potwierdzili już swój udział w VI OSSA znajdują się między innymi: dr Stanisław Bajtlik (Centrum Astronomii im. Mikołaja Kopernika PAN), dr Anna Bartkiewicz (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), prof. Maciej Konacki (CAMK PAN), prof. Rafał Moderski (CAMK PAN), prof. Grzegorz Pojmański (Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego), dr Wojciech Pych (CAMK PAN), prof. Dorota Rosińska (Uniwersytet Zielonogórski), prof. Michał Szymański (OA UW) i prof. Jarosław Włodarczyk (Instytut Historii Nauki PAN).

Organizatorzy konferencji zapowiadają publikację pełnego, uwzględniającego także referaty studentów, programu spotkania na początku sierpnia, po zamknięciu rejestracji. Osoby zainteresowane wzięciem udziału w seminarium formularz zgłoszeniowy oraz szczegóły organizacyjne mogą znaleźć na stronie http://www.astrouw.edu.pl/knastr/ossa/.

[ Astronomia.pl - Jan Pomierny ]
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2876
Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: wtorek, 26 lipca 2011, 09:00 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Znamy lądowisko łazika Curiosity
NASA długo zastanawiała się nad miejscem lądowania najnowszego marsjańskiego łazika. Nie można im się dziwić, bo jest to misja, w której najdrobniejsza pomyłka może zakończyć się katastrofą. Gdzie ostatecznie wyląduje łazik Curiosity? Znamy już odpowiedź.
Teraz już wiemy, że wyląduje on w kraterze Gale na Marsie, gdzie szukać będzie przede wszystkim śladów życia.
Krater ten znajduje się na granicy obszaru znanego jako Elysium Planitia i jego wiek szacuje się na 3,5 do 3,8 miliarda lat.
Jego średnica wynosi 150 kilometrów. Wygrał on w krótkim rankingu sporządzonym przez naukowców z NASA, którzy starali się dobrać jak najlepsze miejsce do lądowania, a tym samym do badania.
Gale wygrał dlatego, że najprawdopodobniej był on kiedyś jeziorem, a co za tym idzie daje on większe szanse na odnalezienie w nim śladów życia.
Lecz nie tylko, ciekawy teren dookoła krateru daje też możliwość przeprowadzenia szeregu badań chociażby z dziedziny geologii.
Curiosity jest rozmiarów bardzo niewielkiego samochodu, jest dwukrotnie dłuższy i pięciokrotnie cięższy od poprzedniego łazika marsjańskiego.
Dzięki zastosowaniu radioizotopowego generatora termoelektrycznego żywotność łazika na powierzchni Czerwonej planety ma wynosić 14 lat, co jest liczbą wręcz astronomiczną, porównując to do 90 dni żywotności pojazdów poprzedniej generacji (Spirit i Opportunity).
Mimo tak krótkiego zakładanego czasu życia Opportunity nadal działa i wysyła sygnały z powierzchni Marsa, mimo że od startu misji minęło ponad 2800 dni. Dlatego można śmiało założyć, że Curiosity będzie dostarczał nam ciekawych informacji przez co najmniej kilka dekad. www.twojapogoda.pl
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... -curiosity

Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: wtorek, 26 lipca 2011, 09:01 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Zobacz wnętrze promu Discovery
Misja wahadłowców zakończyła się, więc niewiele już osób będzie miało możliwość zajrzenia do wnętrza wahadłowców i stanięcia za ich sterami. My jednak dajemy tą niepowtarzalną możliwość.
Dzięki zdjęciom wykonanym w technice 360° mamy prawdziwą gratkę dla miłośników podróży kosmicznych, panoramiczne zdjęcie wahadłowca Discovery.
Za sprawą bardzo wysokiej jakości możemy oglądać najdrobniejsze szczegóły wnętrza promu, który 39 razy znalazł się w przestrzeni kosmicznej.
Kokpit naprawdę przypomina statek kosmiczny. Zabawa w sam raz na zakończenie ery lotów w kosmos wysłużonych wahadłowców. www.twojapogoda.pl
Zobacz panoramiczne wnętrze promu Discovery >>
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... -discovery
Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: wtorek, 26 lipca 2011, 15:14 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Konkurs
"Moje okno na Wszechswiat"
Dobiegły końca ponadpółroczne zmagania w ramach konkursu „Moje okno na Wszechświat”. W tym czasie uczestnicy rywalizacji musieli wykazać się z jednej strony wiedzą, zapałem, umiejętnością jasnego i klarownego wyrażania myśli przy zachowaniu poprawnej polszczyzny, ale przede wszystkim żelazną konsekwencją i cierpliwością. Rzadko bowiem zdarza się, że konkurs rozłożony jest jest na aż cztery etapy, tak różne w swojej formie, wymagające najwyższego skupienia, a często również i wyrzeczeń ze strony startującego.
Ogłoszenie wyników
Tym bardziej jest nam miło ogłosić wyniki konkursu, którego nagrodą główną jest kopuła astronomiczna o średnicy 3m, ufundowana przez firmę ScopeDome oraz dedykowany jej teleskop – refraktor neoachromatyczny MEADE, którego sponsorem jest salon astronomiczny Teleskopy.pl.

Po zPo zebraniu odpowiedzi, ocenie i punktacji, tabelarycznym zestawieniu wszystkich uczestników, zwycięzcą konkursu „Moje okno na Wszechświat” jest Klub Miłośników Astronomii i Astronautyki im. Jana Gadomskiego z Radomska, reprezentowanego przez ana Piotra Barońskiego!

Zespół ten otrzymał blisko 90% (dokładnie 89,9%) możliwej do zdobycia puli punktów, wykazując się nieprzeciętnymi zdolnościami, wiedzą, talentem, pasją i przekonaniem o potrzebie poszerzania swojej bazy instrumentalnej w perspektywie dalszej działalności popularyzującej nasze wspaniałe hobby. Zaowocowało to pracami na bardzo wysokim poziomie, zarówno merytorycznym, ale też artystycznym, starannie opracowane redakcyjnie, kompleksowo opisane i zilustrowane, zawierające niezbędne uzasadnienia dokonywanych wyborów. Warto dodać, że rywalizacja o nagrodę główną, do samego końca toczyła się na zasadzie łeb w łeb, gdyż drugie miejsce z wynikiem 87,6%, zajęte przez Pana Marka Szymońskiego, tylko o niewiele ponad 2% różni się od łącznej punktacji zwycięzcy! Trzecie miejsce zajął Pan Marcin Gładkowski z wynikiem 78,9%. Oto pierwsza dziesiątka wraz z łączną punktacją:
• Piotr Baroński 89,90%
• Marek Szymoński 87,60%
• Marcin Gładkowski 78,90%
• Franciszek Chodorowski 76,00%
• Mariusz Zub 75,70%
• Grzegorz Przybyła 74,40%
• Jerzy Baranowski 73,50%
• Andrzej Borko 72,10%
• Łukasz Sujka 68,40%
• Rafał Tomczak 66,40%

Konkurs „Moje okno na Wszechświat” składał się z czterech etapów. Pierwszy z nich był astronomicznym quizem, który w przekrojowej formie, skupiał się na różnorodnych zagadnieniach, którymi zajmuje się astronomia. Etap drugi, w którym uczestnicy musieli zastanowić się nad kwestią lokalizacji oraz ekonomiczno-prawno-logistycznych aspektów budowy własnego obserwatorium, oceniany był w oparciu o ogólne i bardziej szczegółowe kryteria, takie jak min. miejsce budowy, dowiązanie do planów zagospodarowania przestrzennego, uzyskanie wszelkich niezbędnych pozwoleń, klarowny kosztorys budowy, zaplanowanie podłączenia wszelakich niezbędnych mediów. Znalazło się też miejsce na zagadnienia lokalnych uwarunkowań mikroklimatycznych, które są nie bez znaczenia gdy pragnie się prowadzić bardziej zaawansowane projekty obserwacyjne.

Etapy trzeci i czwarty, w których konkursowicze przedstawiali swoje wizje celów realizowanych przez powstałe obserwatorium oraz dokumentowali swoje dotychczasowe obserwacje astronomiczne, oceniane były przez organizatorów konkursu w kontekście oryginalności, praktycznych możliwości realizacji założonego programu, pasji i generalnego wrażenia, że ten a nie inny projekt ma szansę zostać faktycznie zrealizowany. Oczywiście, otwarta formuła konkursu wymusiła nieco bardziej subiektywne podejście oceniających do sprawdzanych prac (w przeciwieństwie do formuły quizu), jednak w żadnym stopniu na wynik nie wpłynęły tu osobiste sympatie, znajomości i przyjaźnie, gdyż prace sprawdzane były po uprzednim zakodowaniu.

Na koniec garść statystyk. W pierwszym etapie konkursu wzięło w sumie udział 85 osób (indywidualnych oraz reprezentantów zespołów i kółek zainteresowań), z których 43 przysłało również odpowiedzi do etapu drugiego. Z tej liczby 29 osób przygotowało i dostarczyło odpowiedzi etapu trzeciego. W etapie czwartym wzięły udział 23 osoby. Pełne zestawienie wyników wraz z punktacją szczegółową za kolejne etapy konkursu dostępne będzie na stronie http://www.scopedome.com. Chętni będą mogli również przeanalizować nadesłane opracowania, gdyż wszystkie zostaną udostępnione ze specjalnego formularza, z którego będzie istniała możliwość pobrania na twardy dysk.

W kwestii wręczenia nagrody głównej oraz nagród pocieszenia organizatorzy skontaktują się niebawem telefonicznie z zainteresowanymi. Jeszcze raz serdecznie dziękujemy za udział w rywalizacji, gratulujemy laureatom i życzymy wszystkim dalszych owocnych przedsięwzięć związanych z najpiękniejszym hobby, jakim jest astronomia!

W imieniu organizatorów,
Przemysław Rudź
Dowiedz się więcej: Tabela wyników
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-wyniki-tabela.aspx
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx
Konkurs "Moje okno na Wszechświat"
http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: środa, 27 lipca 2011, 10:08 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Koniec lipca doskonałym czasem na obserwacje meteorów
Połączenie nowiu Księżyca i aktywności kilku ciekawych rojów meteorów powoduje, że koniec lipca jest doskonałym czasem do obserwacji tych efektownych zjawisk - poinformował dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie.
Tegoroczna końcówka lipca wyjątkowo zachęca do obserwacji meteorów. Przyczyną jest nów Księżyca wypadający 30 lipca i połączenie aktywności kilku sporych rojów meteorów.
Pierwszym z nich są sławne Perseidy. Co prawda, maksimum ich aktywności wypada w okolicach 12 sierpnia, ale są one na tyle dużym rojem, że jego meteory możemy obserwować od połowy lipca do ok. 25 sierpnia. Na przełomie lipca i sierpnia rój jest już na tyle aktywny, że nad ranem, kiedy radiant (czyli miejsce, z którego zdają się wybiegać meteory z danego roju) znajduje się wysoko nad horyzontem, jesteśmy w stanie obserwować nawet 10-15 "spadających gwiazd" na godzinę.
Drugi ciekawy rój to Delta Aquarydy S. Dla obserwatorów znajdujących się w okolicach równika i na półkuli południowej, to naprawdę duży rój, który potrafi dać nawet kilkadziesiąt meteorów na godzinę. U nas jednak, jego radiant przesuwa się nisko nad horyzontem, przez co liczby godzinne są znacznie mniejsze. Mimo wszystko, w okolicach swojego maksimum aktywności wypadającego 28 lipca, potrafi on dać nawet 5 meteorów na godzinę.
Trzeci rój to Alfa Capricornidy. Aktywne są one w zasadzie przez cały lipiec i pierwszą połowę sierpnia, a ich maksimum występuje 30 lipca. Jest to bardzo efektowny rój meteorów, bowiem jego zjawiska są wolne i często bardzo jasne. Nie popisuje się on jakąś wyjątkową aktywnością, ale na godzinę można zaobserwować 2-3 zjawiska.
Poniżej Wodnika znajduje się gwiazdozbiór Ryby Południowej. Jest on słabo znany w Polsce, bo świeci u nas tylko w wakacje i to niziutko, tuż nad południowym horyzontem. W konstelacji tej znajduje się jednak radiant kolejnego roju meteorów - Piscis Austrinidów. To także nie jest aktywny rój, ale jest w stanie dołożyć do zbiorczej aktywności około jednego zjawiska na kilka godzin obserwacji.
Nie można zapominać, że na rojach meteorów atrakcje na lipcowym niebie się nie kończą. Każdej nocy mamy bowiem szanse na podziwianie meteorów sporadycznych, które nie są związane z konkretnymi rojami i pojawiają się na niebie w przypadkowych miejscach, wylatując z różnych kierunków. W lipcu aktywność meteorów sporadycznych sięga 5-10 sztuk na godzinę.
"Trzeba jednak pamiętać, że nasze szanse na dojrzenie dużej ilości zjawisk rosną, gdy spełnimy kilka ważnych warunków. Po pierwsze, należy obserwować z miejsca położonego z dala od świateł miejskich. Po drugie, niebo nie powinno być zasłonięte przez drzewa czy budynki. Dobrze też zadbać o adaptację wzroku do ciemności. Dopiero po około 10-20 minutach przebywania w ciemności, nasz wzrok jest w stanie dostrzec najsłabsze gwiazdy i meteory. Pamiętajmy też o wygodzie bo stanie przez kilkanaście czy kilkadziesiąt minut z głową zadartą do góry, z pewnością nie jest najprzyjemniejszym sposobem obserwacji meteorów. Najlepiej wykorzystać do tego np. leżak" - radzi astronom.
http://fakty.interia.pl/nauka/news/koni ... 1673013,14

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: czwartek, 28 lipca 2011, 08:35 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Sonda Juno zbada tajemnice Jowisza
Na przylądku Canaveral trwają ostatnie przygotowania przed wyznaczonym na 5 sierpnia startem sondy kosmicznej Juno, która po trwającym 5 lat locie ma dotrzeć w lipcu 2016 r. do Jowisza i przeprowadzić po raz pierwszy kompleksowe badania tej największej planety w Układzie Słonecznym.

Sonda przez rok ma krążyć wokół Jowisza wewnątrz zabójczych dla życia pasów radiacji otaczających tę planetę. Celem misji jest m. in. ustalenie ile wody jest w atmosferze Jowisza, co jest źródłem jego rozległego i silnego pola magnetycznego oraz czy pod jego gęstą, gorącą atmosferą znajduje się stałe jądro.

- Jowisz zawiera wiele tajemnic dotyczących okresu formowania się Układu Słonecznego. Dlatego jest bardzo interesujące odbycie swego rodzaju podróży w przeszłość i zrozumienie skąd się wzięliśmy i jak powstawały planety - powiedział Scott Bolton z Southwest Research Institute w San Antonio, w Teksasie.
Zdaniem naukowców Jowisz, który znajduje się w pięciokrotnie większej odległości od Słońca niż Ziemia, był pierwszą planetą, która uformowała się po powstaniu Słońca. Jednak jak przebiegał ten proces pozostaje zagadką.

Podobnie jak Słońce, Jowisz składa się głównie z wodoru i helu z niewielkimi domieszkami innych pierwiastków, m. in. tlenu. Wodór w atmosferze planety wiąże się z tlenem w cząsteczki wody, którą mogą wykryć instrumenty na pokładzie Juno.

Jowisz ma masę większą niż wszystkie pozostałe planety Układu Słonecznego razem wzięte. Silne pole magnetyczne pozwoliło zatrzymać cała materię, która weszła w jego skład w okresie formowania.

Sonda Juno krążyć będzie przez rok po orbicie przebiegającej nad biegunami planety zbliżając się na odległość zaledwie ok. 5 tys. km od najwyższych warstw atmosfery. Elektroniczna aparatura sondy będzie chroniona przed silną radiacją planety przez osłonę z tytanu. Ocenia się jednak, że wystarczy ona tylko na rok i po tym okresie instrumenty naukowe sondy przestaną działać.

Ostatnim punktem programu misji będzie samobójcze "zanurkowanie" sondy w atmosferę Jowisza, gdzie ulegnie zniszczeniu przez wzrastające ciśnienie i temperaturę.
http://wiadomosci.wp.pl/kat,18032,title ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: czwartek, 28 lipca 2011, 08:35 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Międzynarodowa Stacja Kosmiczna spadnie do Pacyfiku w 2020 r.

Budowana przez 13 lat kosztem wielu miliardów dolarów Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS) zostanie sprowadzona z orbity i spadnie, w sposób kontrolowany, do Pacyfiku w 2020 r. - powiedział zastępca szefa Rosyjskiej Agencji Kosmicznej Witalij Dawidow.
Dawidow dodał, że nastąpi to wtedy gdy program badań zostanie zrealizowany i stacja przestanie już być potrzebna. Plan zakończenia eksploatacji stacji ISS ma na celu zapobieżenie przekształcenia się jej w niebezpieczny "kosmiczny złom".
Pierwotnie zakładano, że stacja spadnie do oceanu już w 2015 r. Jednak niedawno Stany Zjednoczone postanowiły przedłużyć okres jej eksploatacji do roku 2020, a być może nawet dłużej.
Stacja krąży na niskiej orbicie okołoziemskiej na wysokości od 278 (perigeum) do 460 km (apogeum) i wykonuje codziennie 15,7 okrążeń Ziemi. Jest, jak dotychczas, największym obiektem umieszczonym przez człowieka na orbicie okołoziemskiej. Może w niej przebywać jednocześnie do sześciu osób. W sprzyjających warunkach stację można dostrzec gołym okiem.
Stacja ISS składa się obecnie z ponad 12 modułów zbudowanych przez USA, Rosję, Kanadę, Japonię i Europejską Agencję Kosmiczną.
Rosja zatopiła swoją stację kosmiczną Mir w Pacyfiku w roku 2001, po 15 latach użytkowania. Pierwsza amerykańska stacja orbitalna Skylab spadła z orbity w roku 1979 po 6 latach służby.
http://wiadomosci.onet.pl/swiat/miedzyn ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: czwartek, 28 lipca 2011, 08:36 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Tryplet Lwa na pięknej astrofotografii
Europejskie Obserwatorium Południowe ESO zaprezentowało zdjęcie grupy trzech galaktyk w gwiazdozbiorze Lwa. Fotografia demonstruje możliwości nowego teleskopu do wykonywania przeglądów nieba, nazwanego VST.

VST, czyli VLT Survey Telescope, jest najnowszym teleskopem wybudowanym w Obserwatorium ESO Paranal w Chile. Ma średnicę 2,6 metra i został wyposażony w gigantyczną 268-megapikselową kamerę OmegaCAM. Zadaniem dla teleskopu jest wykonywanie przeglądów nieba. Jest to największy na świecie teleskop dedykowany wyłącznie przeglądom nieba w zakresie widzialnym.

Zdjęcie grupy trzech galaktyk zwanej Trypletem Lwa pokazuje jak dużym polem widzenia dysponuje VST. Wielkie teleskopy zazwyczaj mogą wykonać zdjęcie jedynie jednej z tych galaktyk w danej chwili czasu, natomiast VST mieści je wszystkie na jednej ekspozycji. Pole widzenia jest dwukrotnie szersze niż średnica tarczy Księżyca w pełni.

W skład Trypletu Lwa wchodzą galaktyki spiralne. W przypadku dwóch widocznym po prawej, bez problemu można dostrzec strukturę spiralną, natomiast galaktyka po lewej usytuowana jest w taki sposób, że patrzymy na jej dysk "z boku". Opisane galaktyki odległe są od Ziemi od około 35 milionów lat świetlnych. Ich nazwy to: NGC 3628 (po lewej), M 65 (na górze po prawej) oraz M 66 (na dole po prawej).

Poza pierwszoplanowanymi galaktykami, na zdjęciu jako smugi widać wiele słabszych, odleglejszych galaktyk. Z kolei punktowe źródła to gwiazdy położone znacznie bliżej, bo w obrębie naszej rodzimej Galaktyki. Widać też obiekty jeszcze bliższe - ślady planetoid, które przemieściły się na tle zdjęcia w trakcie trwania ekspozycji (krótkie kolorowe kreski).

Fotografia stanowi złożenie ekspozycji wykonanych w trzech filtrach: bliskiej podczerwieni (przypisano jej kolor czerwony), czerwonym (kolor zielony) oraz zielonym (kolor purpurowy).

Więcej informacji:
• VST patrzy na Tryplet Lwa - i jeszcze dalej

[ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ]

Źródło: Europejskie Obserwatorium Południowe ESO
http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2881

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: piątek, 29 lipca 2011, 09:25 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Kosmiczne, 30-tonowe odkrycie
Odkryto meteoryt, którego całkowita masa może sięgać nawet 30 ton, co czyni go jednym z największych na świecie - informują naukowcy z Chin.

Wielką, dziwacznie ukształtowaną bryłę odnaleziono w górach Ałtaju, dokąd w celu sprawdzenia wstępnych doniesień wybrał się Baolin Zhang - naukowiec z pekińskiego planetarium.

Skała przywędrowała z obrzeży Układu Słonecznego i przedstawia sobą dużą wartość naukową.
Wielki, brązowy kamień sterczy spod granitowego odłamu, część widoczna ma ponad dwa metry długości i metr szerokości. Zhang szacuje masę meteorytu na 25 - 30 ton, co oznacza, że jest to jeden z największych znanych, który być może pozbawi palmy pierwszeństwa największy chiński meteoryt znaleziony w tym samym rejonie w roku 1998 - o masie 28 ton.

Na największy meteoryt, o masie 60 ton, natknięto się w Namibii. Inne znaczące okazy to m.in. 37-tonowy kamień z Argentyny i 30-tonowy z Grenlandii.
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title, ... omosc.html

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: piątek, 29 lipca 2011, 09:26 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Największy zbiornik wody w kosmosie
Dwie niezależne grupy astronomów odkryły największy i zarazem najdalszy rezerwuar wody w poznanej części kosmosu, który znajduje się w odległości aż 12 miliardów lat świetlnych od nas.
W niektórych regionach naszej planety woda jest tak cenna jak złoto. Jej zasoby systematycznie się kurczą, a my wciąż nie znaleźliśmy sposobu, aby każdy mieszkaniec Ziemi miał to niej swobodny dostęp.
Czy można sobie wyobrazić gigantyczny rezerwuar wodny, biliony razy większy niż ten na Ziemi? Oczywiście! Zwłaszcza, że naukowcy dokonali spektakularnego odkrycia.
Największy zbiornik wody w poznanej dotąd części Wszechświata mieści się w kwazarze APM 08279+5255.
Tam też znajduje się gigantyczna czarna dziura, która posiada masę 20 miliardów razy większą niż nasze Słońce i generuje energię tysiąca bilionów Słońc (czarna dziura pochłania okoliczny pył i gaz przy czym tworzą się ogromne ilości energii).
W zbiorniku znajduje się 140 bilionów razy (!) więcej wody niż we wszystkich oceanach Ziemi razem wziętych.
Woda występuje tam pod postacią pary, która otacza czarną dziurę. Według badaczy chmura tej pary rozciąga się na obszarze setek lat świetlnych dookoła kwazaru.
Astronomowie byli w stanie to zaobserwować poprzez nietypowe promieniowanie rentgenowskie i podczerwone wydzielane przez tę chmurę. O tym, że jest to woda świadczyć ma niespotykane ciepło chmury i jej gęstość.
Jej temperatura wynosi bowiem minus 53 stopnie Celsjusza, a gęstość jest na poziomie 300 bilionów razy mniejszym niż ziemska atmosfera, czyli jest ona około 5 razy cieplejsza i 10 do 100 razy bardziej gęsta niż to co typowo znajdujemy w galaktykach takich jak Droga Mleczna.
Nie znaczy to jednak, że w naszej Galaktyce nie znajdziemy wody w takiej postaci. Owszem znajdziemy, jednak jej zasoby i tak są około 4000 razy mniejsze niż w nowo odkrytym "rezerwuarze”, głównie przez to, że w naszej galaktyce H2O występuje najczęściej pod postacią kryształków lodu.
Jeden z zespołów astronomów pod kierownictwem Matta Bradforda z Jet Propulsion Laboratory - jednego z głównych ośrodków badawczych NASA - dokonał odkrycia przy użyciu 10-metrowego teleskopu Z-Spec mieszczącego się na szczycie Mauna Kea na Hawajach.
Drugi zespół z Uniwersytetu Caltech, kierowany przez Dariusza Lisa, dostrzegł wodę w kwazarze APM 08279+5255 za pomocą interferometru Plateau de Bure mieszczącego się w Alpach Francuskich.
Główny wniosek jaki nasuwa się w związku z odkryciem tak wielkiej ilości wody brzmi: jeśli jest ona tak powszechnym związkiem we Wszechświecie to szanse na to, że związane z nią życie istnieje poza naszą planetą znacznie rosną. www.twojapogoda.pl
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... w-kosmosie


Załączniki:
Artystyczna wizja kwazaru APM 08279+5255..png
Artystyczna wizja kwazaru APM 08279+5255..png [ 539.39 KiB | Przeglądane 4262 razy ]

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.
Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Lipiec 2011
PostNapisane: piątek, 29 lipca 2011, 09:26 
Offline
SuperUser
SuperUser
Avatar użytkownika

Dołączył(a): wtorek, 25 sierpnia 2009, 14:22
Posty: 7979
Lokalizacja: Przysietnica: PTMA Warszawa.
Księżyc, Wenus i spadające gwiazdy

Na sam koniec lipca na niebie ujrzymy dwa bardzo ciekawe zjawiska astronomiczne. Jednym będzie spotkanie Księżyca z planetą Wenus, a drugim spadające gwiazdy z roju Akwarydów i Kaprikornidów.
W sobotę (30.07) powinniśmy się zmusić wcześniej wstać z łóżka. Zjawiska, które będziemy mogli ujrzeć na niebie, są tego warte.
Godzinę przed wschodem Słońca, a więc krótko przed godziną 4:00, powinniśmy spojrzeć średnio wysoko nad południowo-zachodni horyzont.
Tam zobaczymy "spadające gwiazdy", a dokładniej meteory z roju Południowych Akwarydów i Kaprikornidów.
Te pierwsze będą zdecydowanie najbardziej atrakcyjne, ponieważ w ciągu godziny będzie można dostrzec średnio 16 meteorów przecinających niebo.
Obiekty są jasne i poruszają się bardzo powoli. Strumień należy do najbogatszych na niebie południowym. Kaprikornidów w ciągu godziny możemy ujrzeć średnio do pięciu.
W tym samym czasie czeka nas jeszcze jedno zjawisko, a mianowicie spotkanie Księżyca z planetą Wenus.
Nasz naturalny satelita będzie się znajdować tuż przed nowiem, a więc jeśli będziemy mieć choć trochę szczęścia, to zobaczymy bardzo wąski sierp po lewej stronie księżycowej tarczy.
Nieco na lewo od Księżyca znajdować się będzie Wenus. Planeta będzie muskać horyzont, dlatego im później rozpoczniemy obserwację, tym większa szansa na to, że ujrzymy Wenus.
Jednocześnie nie możemy zapominać, że im bliżej wschodu Słońca, tym niebo będzie jaśniejsze i tym blask Wenus będzie mniejszy. Obserwacja będzie więc wymagała od nas cierpliwości i sprytu.
To już ostatnia szansa na zobaczenie drugiej planety w naszym Układzie Słonecznym na niebie porannym. Za kilka tygodni Wenus ujrzymy na niebie wieczornym. Oczywiście, jak zawsze czekamy na Wasze zdjęcia z obserwacji. Najlepsze opublikujemy na łamach serwisu. www.twojapogoda.pl
http://www.twojapogoda.pl/astronomia/10 ... ce-gwiazdy

_________________
Wszechświat to wszystko, co mam i lubię.


Góra
 Zobacz profil  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku
Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2, 3, 4  Następna strona

Strefa czasowa: UTC + 2


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 86 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Szukaj:
Skocz do:  
cron
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL